Πολύ καλή Δουλειά! Ιδιαιτέρα μου άρεσε πολύ η αίθουσα με τις φωτογραφίες και τα ονόματα αυτών των ανθρώπων. Επίσης, έχω «σοκαριστεί» με τις ηλικίες κάποιων παιδιών, όπως 12, 13, που αυτά τα παιδιά βρίσκονται στη δική μου ηλικία. Ιδιαίτερη συγκίνηση, μου έφερε το γεγονός, ότι μέσα σ’ αυτούς τους ανθρώπους βρίσκεται ο αδερφός του παππού της δασκάλας που μου κάνει μάθημα Αγγλικών. Το όνομα αυτού του ανθρώπου Κόντης Κίμωνας! Και τέλος, θα ήθελα να σας ξαναπώ, ότι έχετε κάνει φοβερή δουλειά και θέλω να σας πω ένα μεγάλο - τεράστιο ΜΠΡΑΒΟ!!!

Τα λόγια δεν μπορούν να περιγράψουν τα συναισθήματα που σου γεννούν αυτά τα ντοκουμέντα! Οι θηριωδίες αυτού του πολέμου πρέπει να μας θυμίζουν καθημερινά την αξία της ζωής και φυσικά να είναι παράδειγμα προς αποφυγή... γιατί τελικά όλες οι πλευρές είναι χαμένες ... κανένας δεν κερδίζει στον πόλεμο.

«Με σεβασμό σε εκείνους που ηρωικά θυσιάστηκαν ώστε να μπορούμε εμείς σήμερα να φωνάζουμε και να διδάσκουμε τη λευτεριά και να ξέρουν όλοι ότι δεν υπάρχει τίποτε που θα λυγίσει το κουράγιο των Ελλήνων».