Σήμερα, 15-05-2010 ξανάζησα νοερά τη θυσία των μαρτυρικών Καλαβρύτων. Νοιώθω ιδιαίτερα υπερήφανος και ευλογημένος από το Θεό που διετέλεσα επί 8μηνο (1974-75) υπηρεσιακός δήμαρχος Καλαβρύτων, ως Πρωτοδίκης τότε Καλαβρύτων.

Όταν έφθασα στα Καλάβρυτα, αισθάνθηκα μια έντονη συγκίνηση. Κατά την επίσκεψη στο Μουσείο η συγκίνηση αυτή κορυφώθηκε. Με παρηγόρησε όμως το γεγονός ότι τα Καλάβρυτα δεν είναι μόνο τόπος εθνικής μαρτυρίας αλλά και τόπος Εθνικής Αντίστασης.

Επισκεφθήκαμε το Μουσείο αυτό και συγκινήθηκα πολύ όταν είδα το βλέμμα της κόρης μου να κοιτά με πόνο τα πεινασμένα παιδάκια. Πρέπει να γνωρίζουν τα παιδιά μας, τα Ελληνόπουλα όλα! Να μην αφήνουμε να ξεχάσουν.