Είναι απίστευτο τι μπορεί να αντέξει ο άνθρωπος… Σχεδόν δεν αντέχει κανείς τώρα να δει τι άντεξαν αυτοί οι άνθρωποι τότε…
Σιωπή και γνώση. Τιμή και σεβασμός. Και ο Θεός να μην αξιώνει τον άνθρωπο να ζει τέτοιο πόνο. Αρκεί και ο άνθρωπος να θυμάται, να νιώθει που και που την ύπαρξη του Θεού.

Στράτος, Σοφία, 26/12/2007

Σας αξίζουν θερμά συγχαρητήρια. Στην Ελλάδα που είναι κάθε μέτρο και θυσία Ελλήνων υπέρ της ελευθερίας τους. Αποτελεί φωτεινό παράδειγμα οργάνωσης της μνήμης με παρατιθέμενα τεκμήρια από αυτό το απίστευτο μαρτύριο των Καλαβρυτινών. Έχω συγκλονιστεί και σοκαριστεί. Θέλω να κλάψω και δεν μπορώ. Δεν βγαίνουν δάκρυα μόνο οργή

Με εκτίμηση Σοφία Δ. Βάνα Καθηγήτρια

Δεν έχω κάποια πατριωτικά λόγια. Η συγκίνηση είναι δεδομένη. Συγχαρητήρια θερμά για τον τρόπο που έχει παρουσιαστεί αυτό το ιστορικό γεγονός. Η επίσκεψη στο μουσείο, ήταν μια άκρως συγκινησιακή εμπειρία!!

23-03-2008 Ελένη Καραγιάννη (εικαστικός)

Παππού, ήρθα στα Καλάβρυτα, στον τόπο που δεν θέλησες ποτέ να ξαναπάς μετά τον Γενάρη του ’44. Η εγγονή σου.

Αριάδνη Πολιτοπούλου, 30/11/2008

Οργή, θυμός, πόνος, θλίψη, εκδίκηση… Δεν μπορώ με λόγια να περιγράψω τα συναισθήματα που ένοιωσα βλέποντας όλους αυτούς τους ανθρώπους να σκοτώνονται τόσο άδικα…τόσο απάνθρωπα…Συγχαρητήρια για το καταπληκτικό μουσείο που κατάφερε να μας ευαισθητοποιήσει όλους και να μας κάνει έστω και για μια στιγμή να σκεφτούμε πόσο μας πόνεσαν οι Γερμανοί και πόσο σκληρά και άδικα φέρθηκαν στους ανθρώπους που δεν έφταιγαν! Και πάλι συγχαρητήρια!!!

3-1-2007 Άννα Καπόλου, 14 χρονών

Με λένε Άλκηστη. Αδέλφια έχω, μια αδερφή μικρότερη. Ξέρω ότι, αν ζούσα τότε, 69 χρόνια πριν, θα ΄ χα χάσει τον μπαμπά μου. Το μουσείο με συγκίνησε πολύ, ευαισθητοποιήθηκα πάνω στο θέμα. Τι πέρασαν όλοι αυτοί οι άνθρωποι, όλες αυτές οι γυναίκες που έχασαν τους άνδρες τους και τους γιόκες τους, όλα αυτά τα παιδιά που έμειναν ορφανά από πατέρα… Ποτέ δεν θα το νιώσω πραγματικά, μπορώ μόνο να φαντάζομαι τον πόνο ετούτο, της απώλειας και του χαμού… Ας αναπαύονται στα ουράνια οι ψυχές όλων αυτών των αντρών που δεν έφταιγαν, αλλά πλήρωσαν…

24 – 11 – 12

Χρήσιμον θα ήταν όλοι οι Έλληνες να επισκεφθούν το μουσείο τούτο, όπου η θλίψη για τους αδικοχαμένους συμπατριώτες μας διαποτίζει κάθε του γωνιά. Η ιστορία δεν ξεχνιέται και δεν παραγράφεται. Συγχαρητήρια!!!

29-10-2010 Χάρης και Κατερίνα.

Ένας κόμπος, ένας λυγμός να ανεβαίνει… Πράγματα που δεν έχουν και δεν μπορούν να περιγραφτούν με λόγια. Στο θέαμα αυτής της εξαιρετικής συλλογής μα περισσότερο στο αντίκρισμα με τις φωτογραφίες και τα ονόματα των πεσόντων, η καρδιά σφίγγεται. Ένας ελάχιστος μα πολύτιμος φόρος τιμής και ένα αίσθημα εθνικής υπερηφάνειας και χρέους στην μνήμη τους. Συγχαρητήρια στους συντελεστές και ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στους ΗΡΩΕΣ.

28-10-2007 Κωνσταντίνα Κοντούλη Ετών 20