Ένα μικρό παιδί στην κλειστή πόρτα εξέφρασε την απορία: << Γιατί μαμά; >>. Αλήθεια γιατί; Σε όλων των επισκεπτών τα στόματα αυτό το γιατί θα υπάρχει πάντα. Αιωνία η μνήμη

18 – 8 – 2012 Γιάννης – Ελένη Κουτσιμάνη ( Θεσσαλονίκη )

Με λένε Ελένη και είμαι 12 ετών. Αυτό το Μουσείο με συγκίνησε πραγματικά βλέποντας και ακούγοντας ότι θανατώθηκαν τόσοι πολλοί άντρες σε αυτόν το τόπο.

24 – 11 – 12

Μέσα στα μάτια των γονιών μου είδα τον τρόμο της γερμανικής κατοχής και μέσα στα λόγια τους τα πάθη του λαού μας. Μέσα στα εκθέματα του Μουσείου, είδα εγώ και τα παιδιά μου με τα μάτια μας, την αλήθεια των λόγων των γονιών μου και τη σελίδα της ελληνικής ιστορίας που δεν θα ήθελα να δω ποτέ να επαναληφθεί σε καμιά από τις επόμενες γενιές Ελλήνων!

6-04-2008 Αθηνά Τετράδη- Μαίρη Κρυονέρι Αττικής

Όμορφος χώρος, σωστά τοποθετημένες οι εικόνες και η επεξήγηση τους. Επειδή όμως ξέρω γεγονότα που μου έχει εξιστορήσει ο παππούς μου, ο οποίος είχε ζήσει την Κατοχή και τον Πόλεμο του 1940 με τους Γερμανούς, αυτό που με έκανε να αισθανθώ άσχημα, ήταν που είδα το σύμβολο του Ναζισμού που κρεμόταν στον τοίχο του μουσείου, όπως και η σημαία τους με ζωντανά χρώματα μέσα στον υποτιθέμενο τάφο.
Δεν θα ήθελα να υπάρχει τίποτα από αυτούς στη χώρα μας, ούτε σύμβολα, ούτε άνθρωποι, ούτε η κουλτούρα τους.
Με εκτίμηση,

Ι. Σέργη, 19/4/2014

Ίσως το πιο συγκλονιστικό μουσείο που έχω επισκεφτεί μετά το Άουσβιτς και το Birkenau στην Κρακοβία. Η ιστορία της Ελλάδας ζωντανή μέσα σε ένα ηρωικό δημοτικό σχολείο.

Μ. Κ., 13/7/2011

Τρομερή εμπειρία για μένα και τους φίλους μου από την Κίνα. Σκέφτηκαν αμέσως τις θηριωδίες της Ιαπωνίας και ταυτίστηκαν. Ειδικά η τελευταία αίθουσα ήταν γροθιά στο στομάχι.

Ηλιάνα, Αθήνα (25.3.2016)

Η ιστορία αυτού του τόπου είναι γραμμένη κάτω από κάθε πέτρα, μέσα σε κάθε σπίτι, γύρω από κάθε αυλή, κάτω από κάθε ακτίδα του ήλιου που βγαίνει καθημερινά… Η μνήμη και η γνώση είναι η μεγαλύτερη σφραγίδα για τη διατήρηση του έθνους μας! Είναι στο χέρι μας!

Αθηνά Κλάδη, 28/10/2007

Μπαίνεις, βλέπεις, παίρνεις τον πόνο σου και φεύγεις. Τίποτε άλλο!

Ευγένιος, Δήμητρα, 8/8/2009