Συγχαρητήρια για το εξαιρετικό στήσιμο του μουσείου. Πραγματικά η περιδιάβαση στη έκθεση αποτελεί μια συγκλονιστική εμπειρία. Η μουσειολογική προσέγγιση του θέματος ιδιαίτερα επιτυχημένη. Όσο υποψιασμένος και αν είναι ο εν δυνάμει επισκέπτης, παρασύρεται αβίαστα στην δίνη των γεγονότων εκείνων των χρόνων και γίνεται ένας από αυτούς που έμειναν πίσω και κοιτούν αυτούς που χάθηκαν. Και πάλι συγχαρητήρια. Αξίζει να γνωστοποιηθεί το μουσείο, όχι μόνο στον Ελλαδικό χώρο, αλλά και στο εξωτερικό για πολλούς λόγους….

Θάλεια – Μαρία Αλεξάκη Μουσειολόγος, Θεσσαλονίκη 8-9-2011

Εκπληκτική δουλειά. Εφάμιλλη των αντίστοιχων ευρωπαϊκών! Διατηρείστε το και συνεχίστε. Επιτέλους, κάτι φαίνεται να λειτουργεί σ’ αυτόν τον έρημο τον τόπο.

Ε. Μαρουλάκης, εκπαιδευτικός, Πειραματικό Γυμνάσιο Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά, 24/1/2010

Η Διευθύντρια- Οι καθηγητές και οι μαθητές της Β΄ τάξης του Γυμνασίου Νέας Ερυθραίας νομού Αττικής.
Αυτοί θυσιάστηκαν – εμείς ζούμε.
Αυτοί πέθαναν – εμείς Κάθε μέρα τους σκοτώνουμε πιο
πολύ. 498 ήρωες δεν θέλουν να τους μιμηθούμε…
… Θέλουν ΜΟΝΟ να τους θυμόμαστε.
ΜΠΟΡΟΥΜΕ;

22-03-2008 Επιτροπάκης Σταύρος από Χίο Υπ/κος Στρατού ξηράς κ’ περήφανος που είμαι Έλληνας.

Λυπάμαι που είμαι αναγκασμένη να μεγαλώνω σε μια γενιά που δεν έχει σεβασμό προς την πατρίδα μας και για όλα αυτά που χρειάστηκε να συμβούν έτσι ώστε να είμαστε εδώ εμείς σήμερα…
Με μεγάλη σιγουριά τολμώ να πω ότι είναι το πιο «ζωντανό μουσείο» που μέχρι τώρα έχω επισκεφθεί.

Κωνσταντίνα Λιατάκη – Καϊάφα, 12/12/2012

Συγκλονιστικό! Αυτά είναι τα πραγματικά μαθήματα ιστορίας για τις νέες γενιές που ακολουθούν. Μπράβο στους δημιουργούς.

23-05-2007 Β.Κυριαζή Εκπαιδευτικός.

Τι φρίκη! Τι δυστυχία! Γιατί; Προς όφελος ποιών τελικά; Ειρήνη… Ειρήνη! Ποτέ πιά πόλεμος! Οι συνέπειες του πολέμου είναι οδυνηρές. Εκτός όμως από τον πόλεμο με όπλα και υλικές απώλειες καθώς και ανθρωπίνων ζωών, υπάρχει και ένας ακόμη. Αυτός που γίνεται εδώ και χρόνια στη συνείδηση των νέων γενεών.

Αυτός της καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλες τις μορφές, προς όφελος όχι πάντα του λαού αλλά της ολιγαρχίας και της πλουτοκρατίας. Αυτά αργά ή γρήγορα γεννούν πολέμους!

Αθηνά Καραλίδου, 29/4/2008

Ρίγος και καθήλωση στο αντίκρισμα των ματιών μας… Υπέροχα αλλά και θλιβερά όλα! Η εξέλιξη των γεγονότων ήταν απάνθρωπος! Οι εικόνες εκείνης της εποχής αβάσταχτες! Μπράβο για τι ¨ έργο¨ σας!!! Ευχαριστούμε!!!

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΚΑΙ ΠΕΓΚΥ ΖΑΚΥΝΘΟΣ 15 – 2 – 12

Τι είναι αυτό που διακρίνει το θύμα από τον θύτη? Είναι σίγουρα αυτό το καθαρό βλέμμα που σε κοιτάει από την γκριζόμαυρη φωτογραφία. Ένα βλέμμα που κοιτάει αθώο και χαμογελαστό που ατενίζει γλυκά και χωρίς φόβο την αιωνιότητα.
Ο θύτης δεν κοιτά. Το βλέμμα του χάνεται κόκκινο σαν το άδικο αίμα που έχυσε.
Η μοίρα των τυράννων γράφεται «επί ασπαλάθων» μας λέει ο Σεφέρης μνημονεύοντας τον Αριστοτέλη.
Εκεί γράφεται το δικό τους τέλος.
Αυτό κάνει τη διαφορά.

(5.5.2016)