Περνώντας από τον τόπο αυτόν σαν μία όμορφη εκδρομή σταμάτησα να δω το μουσείο. Συγκινήθηκα προσπαθώντας να φανταστώ τον πόνο αυτών των ανθρώπων που επέζησαν μετά. Αξιόλογη δουλειά και εκθέματα για να μάθεις πράγματα που δεν ήξερες.

12-09-2010 Μαρία Ζερβού

Σαν Κρητικός που και εμείς έχουμε υποστεί την βαρβαρότητα των Γερμανών, είμαι συγκλονισμένος από αυτό το μουσείο που κρατά τις μνήμες ζωντανές της εποχής της μεγάλης σφαγής. Συγχαρητήρια για αυτό το πνευματικό μνημείο των συμφορών.

Αετουδάκης Δημήτρης 23-1-2011

Εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν από τις σφαίρες των «γουρουνιών». Σ’ αυτόν τον πόλεμο πολέμησε κι ο παππούς μου Μπούρμπος Γεώργιος. Είμαι 10 ετών και ξέρω τι σημαίνει πόλεμος.

Γεώργιος Κωστόπουλος, 4/7/2007

Τα λόγια δεν μπορούν να περιγράψουν τα συναισθήματα που σου γεννούν αυτά τα ντοκουμέντα! Οι θηριωδίες αυτού του πολέμου πρέπει να μας θυμίζουν καθημερινά την αξία της ζωής και φυσικά να είναι παράδειγμα προς αποφυγή… γιατί τελικά όλες οι πλευρές είναι χαμένες … κανένας δεν κερδίζει στον πόλεμο.

Μέργα Μαρία 15-7-2011

«Τον ανδρειωμένο μην τον κλαις
μήδε κι αν αστοχήσει
κι αν αστοχήσει μια και δυο
πάλι ανδρειωμένος είναι».
Κρητικό Ριζίτικο

Χρήστος, Κασσιανή, Θεοδώρα, Αντώνης, 13/8/2008

Η συγκίνηση μεγάλη. Η οδύνη μεγάλη για αυτά που πέρασαν οι πατριώτες μας.
Συγχαρητήρια στους εμπνευστές του μουσείου, που μας θυμίζει τις τραγικές στιγμές.

Για τον σύλλογο ποντίων Ελευσίνας « Nέα Τραπεζουντα» Η πρόεδρος Σοφία Κοσμίδη (3.5.2016)

Πόσες φωτιές αρκούν για να κάψουν τις μνήμες: Πόσες μάχες πρέπει να δοθούν για να σβήσουν το παρελθόν: Πόσα δάκρυα θα κυλήσουν ακόμα στα πρόσωπα και στις καρδιές μας : Αυτό που είδα και έζησα ερχόμενη εδώ δεν ήταν απλά μια εμπειρία ξενάγησης. Το μουσείο σας είναι « κατάθεση ψυχής και ενσάρκωση συναισθημάτων» Έζησα μια μικρή κάθαρση. Τιμή και Μνήμη στους ήρωες!

Ιωακειμίδου Νίνα 26-12-2011 (μάνα 2 παιδιών, Ελληνίδα.)

Με λένε Άλκηστη. Αδέλφια έχω, μια αδερφή μικρότερη. Ξέρω ότι, αν ζούσα τότε, 69 χρόνια πριν, θα ΄ χα χάσει τον μπαμπά μου. Το μουσείο με συγκίνησε πολύ, ευαισθητοποιήθηκα πάνω στο θέμα. Τι πέρασαν όλοι αυτοί οι άνθρωποι, όλες αυτές οι γυναίκες που έχασαν τους άνδρες τους και τους γιόκες τους, όλα αυτά τα παιδιά που έμειναν ορφανά από πατέρα… Ποτέ δεν θα το νιώσω πραγματικά, μπορώ μόνο να φαντάζομαι τον πόνο ετούτο, της απώλειας και του χαμού… Ας αναπαύονται στα ουράνια οι ψυχές όλων αυτών των αντρών που δεν έφταιγαν, αλλά πλήρωσαν…

24 – 11 – 12