Όχι πια ρατσισμός, όχι πια bullying, όχι πια πείνα και όχι πια ΠΟΛΕΜΟΣ

(1.4.2016)

Με βαθειά συγκίνηση ζήσαμε την οδύνη των Καλαβρύτων . Βήμα βήμα βλέπουμε την ιστορία του τόπου και ζωντανή την τραγωδία. Συγχαρητήρια στο Δήμο για το δημιούργημα του Μουσείου. Είναι μνημείο για την Ελλάδα και τον κόσμο.

31-12-2010 Α. Μπενάκη – Ψαρούδα τ. Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων

Τιμή και δόξα στη μνήμη των μαρτύρων της ελευθερίας του λαού μας. Σ’ αυτό το οδοιπορικό της μνήμης φαίνεται ότι η Καλαβρυτινή γη και τα παιδιά της είχαν επιλεγεί από την ιστορία να προσφέρουν μεγάλο φόρο αίματος. Κλείνω ευλαβικά το γόνυ μου σ’ αυτό το μνημείο, που μαρτυρά στον κόσμο την βαρβαρότητα των Ναζί και τις συνέπειες του πολέμου. Η θυσία σας μας οδηγεί και μας εμπνέει.

Θανάσης Νταβλούρος, Βουλευτής Αχαΐας, 26/7/2013

Συγκλονισμένος κλίνω ευλαβικά το γόνυ μπροστά στα αθώα θύματα της θηριωδίας του ναζισμού και προσεύχομαι η ανθρωπότητα να μην ξαναζήσει ποτέ τέτοιες στιγμές. Μακάρι να βασιλεύει πάντα στην πατρίδα μας ειρήνη, δημοκρατία και ευημερία.
Με τιμή,

Αναστάσιος Ευάγ. Κλέντες, Καθηγητής Γερμανικών Σ.Σ.Ε., 9/8/2007

Πολύ καλή Δουλειά! Ιδιαιτέρα μου άρεσε πολύ η αίθουσα με τις φωτογραφίες και τα ονόματα αυτών των ανθρώπων. Επίσης, έχω «σοκαριστεί» με τις ηλικίες κάποιων παιδιών, όπως 12, 13, που αυτά τα παιδιά βρίσκονται στη δική μου ηλικία. Ιδιαίτερη συγκίνηση, μου έφερε το γεγονός, ότι μέσα σ’ αυτούς τους ανθρώπους βρίσκεται ο αδερφός του παππού της δασκάλας που μου κάνει μάθημα Αγγλικών. Το όνομα αυτού του ανθρώπου Κόντης Κίμωνας! Και τέλος, θα ήθελα να σας ξαναπώ, ότι έχετε κάνει φοβερή δουλειά και θέλω να σας πω ένα μεγάλο – τεράστιο ΜΠΡΑΒΟ!!!

Λυδία Μαθήτρια 13 ετών Αθήνα

Με λένε Άλκηστη. Αδέλφια έχω, μια αδερφή μικρότερη. Ξέρω ότι, αν ζούσα τότε, 69 χρόνια πριν, θα ΄ χα χάσει τον μπαμπά μου. Το μουσείο με συγκίνησε πολύ, ευαισθητοποιήθηκα πάνω στο θέμα. Τι πέρασαν όλοι αυτοί οι άνθρωποι, όλες αυτές οι γυναίκες που έχασαν τους άνδρες τους και τους γιόκες τους, όλα αυτά τα παιδιά που έμειναν ορφανά από πατέρα… Ποτέ δεν θα το νιώσω πραγματικά, μπορώ μόνο να φαντάζομαι τον πόνο ετούτο, της απώλειας και του χαμού… Ας αναπαύονται στα ουράνια οι ψυχές όλων αυτών των αντρών που δεν έφταιγαν, αλλά πλήρωσαν…

24 – 11 – 12

Με λένε Άλκηστη. Αδέλφια έχω, μια αδερφή μικρότερη. Ξέρω ότι, αν ζούσα τότε, 69 χρόνια πριν, θα ΄ χα χάσει τον μπαμπά μου. Το μουσείο με συγκίνησε πολύ, ευαισθητοποιήθηκα πάνω στο θέμα. Τι πέρασαν όλοι αυτοί οι άνθρωποι, όλες αυτές οι γυναίκες που έχασαν τους άνδρες τους και τους γιόκες τους, όλα αυτά τα παιδιά που έμειναν ορφανά από πατέρα… Ποτέ δεν θα το νιώσω πραγματικά, μπορώ μόνο να φαντάζομαι τον πόνο ετούτο, της απώλειας και του χαμού… Ας αναπαύονται στα ουράνια οι ψυχές όλων αυτών των αντρών που δεν έφταιγαν, αλλά πλήρωσαν…

24 – 11 – 12

Είναι κάτι που δεν μπορεί να εκφραστεί με λόγια. Μια έκθεση, ένα μουσείο ανεπανάληπτο. Συγχαρητήρια σε όλους όσοι εργάστηκαν γι’ αυτό. Τέτοιες βαρβαρότητες δυστυχώς συνεχίζονται με άλλους ανθρώπους, σε άλλους τόπους.
Καλαβρυτινοί, είσαστε ένας ηρωικός λαός. Καλά κάνατε και ενταφιάσατε τον αγκυλωτό σταυρό-σημαία.

Αθηνά, 23/12/2007