Πάντα θα θυμόμαστε τη γενναιότητα σας και θα προσπαθούμε να υπερασπίζουμε κι εμείς με τον ίδιο ζήλο την πατρίδα μας.

Έφη Σακκά, 6 ετών, 5/8/2007

Πόσες φωτιές αρκούν για να κάψουν τις μνήμες: Πόσες μάχες πρέπει να δοθούν για να σβήσουν το παρελθόν: Πόσα δάκρυα θα κυλήσουν ακόμα στα πρόσωπα και στις καρδιές μας : Αυτό που είδα και έζησα ερχόμενη εδώ δεν ήταν απλά μια εμπειρία ξενάγησης. Το μουσείο σας είναι « κατάθεση ψυχής και ενσάρκωση συναισθημάτων» Έζησα μια μικρή κάθαρση. Τιμή και Μνήμη στους ήρωες!

Ιωακειμίδου Νίνα 26-12-2011 (μάνα 2 παιδιών, Ελληνίδα.)

Σας αξίζουν θερμά συγχαρητήρια. Στην Ελλάδα που είναι κάθε μέτρο και θυσία Ελλήνων υπέρ της ελευθερίας τους, αποτελείτε φωτεινό παράδειγμα οργάνωσης της μνήμης με παρατιθέμενα κριτήρια από αυτό το απίστευτο μαρτύριο των Καλαβρυτινών. Έχω συγκλονιστεί και σοκαριστεί. Θέλω να κλάψω και δεν μπορώ. Δεν βγαίνουν δάκρυα, μόνο οργή.
Με εκτίμηση,

Σοφία Β., Καθηγήτρια, 26/3/2011

Εξαιρετική δουλειά!
Μια πραγματικότητα που ειλικρινά σε συγκλονίζει.
Το ευχαριστώ είναι λίγο…

28-03-2008 Τσιόγκα Ελένη – Συντηρήτρια αρχαιοτήτων.

Στη ζωή σε κάποιους πέφτει ο κλήρος να πρέπει να πολεμήσουν και άλλοι τον τραβάνε μόνοι τους. Τους πρώτους τους καλώ αγωνιστές της ζωής. Τους δεύτερους της μνήμης. Ευλογία για κάθε άνθρωπο είναι να τους γνωρίσει. Είτε με τον έναν, είτε με τον άλλο, ο σπόρος της θέλησης και της αγάπης για ζωή αληθινή θα ποτίσει σίγουρα κάποιο περιβόλι στην καρδιά του. Όταν όμως συναντά σε έναν και μόνο άνθρωπο και τους δύο αγωνιστές, τότε αυτό δεν είναι μόνο ευλογία. Είναι θείο δώρο. Είναι τιμή και ευθύνη.
Σας ευχαριστώ που με τιμήσατε με την παρουσία της Μνημοσύνης μπροστά μου. Γεμάτος ευθύνη σας λέω: Γειά χαρά δάσκαλε Χ. Φ. Ο πιο ταπεινός μαθητής σου.

Δημήτρης, 26/12/2011

Με την εμπειρία της δημοσιογράφου που έχει επισκεφτεί αρκετά μουσεία. Σας συγχαίρω για την θαυμάσια δουλειά στο χώρο του Μουσείου. Σαν Ελληνίδα συγκλονίστηκα και οργίστηκα για τον άδικο χαμό των συμπατριωτών μας…

Ελένη Παπαδοπούλου

Τι φρίκη! Τι δυστυχία! Γιατί; Προς όφελος ποιών τελικά; Ειρήνη… Ειρήνη! Ποτέ πιά πόλεμος! Οι συνέπειες του πολέμου είναι οδυνηρές. Εκτός όμως από τον πόλεμο με όπλα και υλικές απώλειες καθώς και ανθρωπίνων ζωών, υπάρχει και ένας ακόμη. Αυτός που γίνεται εδώ και χρόνια στη συνείδηση των νέων γενεών.

Αυτός της καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλες τις μορφές, προς όφελος όχι πάντα του λαού αλλά της ολιγαρχίας και της πλουτοκρατίας. Αυτά αργά ή γρήγορα γεννούν πολέμους!

Αθηνά Καραλίδου, 29/4/2008

Οι σύλλογοι βετεράνων ποδοσφαιριστών Πειραιά και Λέσβου επισκεπτόμενοι το μουσείο αποκόμισαν τις καλύτερες των εντυπώσεων, καμαρώνουν για την ελληνική καταγωγή τους και ευελπιστούν σε καλύτερες μέρες.
Σας ευχαριστούμε για την ξενάγηση

Οι βετεράνοι ΕΠΠΠ