Ευχαριστώ τον Θεό που με βοήθησε να έρθω να προσκυνήσω τον τόπο όπου έπεσαν υπέρ πατρίδος όλοι αυτοί οι ήρωες.

Ανώνυμος, 13/4/2008

Η επίσκεψη στο Μουσείο των Καλαβρύτων λειτούργησε σαν να έπεσε μία αόρατη βόμβα μέσα μου, ταρακουνώντας όλο μου το είναι: με έκανε επαναβεβαιώσω μέσα μου την πίστη μου στα ιδανικά της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας και να ορκιστώ για μία ακόμα φορά: “ Ποτέ πια πόλεμος”.

12-07-2009 Ευθ. Ν. Λαζογιώργος Αντιδήμαρχος Άμφισσας

Τρομερή εμπειρία για μένα και τους φίλους μου από την Κίνα. Σκέφτηκαν αμέσως τις θηριωδίες της Ιαπωνίας και ταυτίστηκαν. Ειδικά η τελευταία αίθουσα ήταν γροθιά στο στομάχι.

Ηλιάνα, Αθήνα (25.3.2016)

Πάντα θα θυμόμαστε τη γενναιότητα σας και θα προσπαθούμε να υπερασπίζουμε κι εμείς με τον ίδιο ζήλο την πατρίδα μας.

Έφη Σακκά, 6 ετών, 5/8/2007

Κλείνω ευλαβικά το γόνυ στους ανθρώπους που θυσιάστηκαν για την ελευθέρωση της Πατρίδας από την Γερμανική Κατοχή. Θα τους θυμόμαστε πάντα. Οι Έλληνες συγχωρούμε αλλά δεν ξεχνάμε. Συγχαρητήρια στον Δήμο που διατηρεί τόσο ζωντανό το Μουσείο. Ευχαριστώ τον κ. Δήμαρχο για την ουσιαστική ενημέρωση και ξενάγηση στο χώρο του Μουσείου.

Ευτέρπη Κουτζαμάνη, Εισαγγελέας Αρείου Πάγου, 13/6/2015

Κάνω προσπάθεια για να συγκρατήσω τα δάκρυα μου.

Ανώνυμος, 7/6/2008

Όταν οι ανίερες σκέψεις γίνονται σφαίρες,
όταν οι σφαίρες γίνονται πληγές και αίμα,
όταν το αίμα γίνεται λυγμός και δάκρυ,
όταν το δάκρυ γίνεται εικόνα και μνήμη,
όταν η μνήμη γίνεται συγκινησιακή ένταση,
όταν η ένταση γίνεται μνημόσυνο,
τότε η καρδιά αναπαύεται,
τότε ο άνδρας δεν ξανακυλά σε ανίερες σκέψεις.

Αντ. Απ., 30/11/2008

Συγκλονίστηκα κυριολεκτικά! Αν και γνώριζα από τα σχολικά βιβλία, τις αφηγήσεις των γονέων μου και από τα ντοκιμαντέρ της τηλεόρασης το Ολοκαύτωμα, τώρα το βίωσα πραγματικά. Ευγνωμοσύνη, δέος και πολύ άγρια, συγκλονιστικά συναισθήματα θα με ακολουθούν σε όλη μου τη ζωή.

Ελένη Κογιάννη, 1/9/2012