Στη ζωή σε κάποιους πέφτει ο κλήρος να πρέπει να πολεμήσουν και άλλοι τον τραβάνε μόνοι τους. Τους πρώτους τους καλώ αγωνιστές της ζωής. Τους δεύτερους της μνήμης. Ευλογία για κάθε άνθρωπο είναι να τους γνωρίσει. Είτε με τον έναν, είτε με τον άλλο, ο σπόρος της θέλησης και της αγάπης για ζωή αληθινή θα ποτίσει σίγουρα κάποιο περιβόλι στην καρδιά του. Όταν όμως συναντά σε έναν και μόνο άνθρωπο και τους δύο αγωνιστές, τότε αυτό δεν είναι μόνο ευλογία. Είναι θείο δώρο. Είναι τιμή και ευθύνη.
Σας ευχαριστώ που με τιμήσατε με την παρουσία της Μνημοσύνης μπροστά μου. Γεμάτος ευθύνη σας λέω: Γειά χαρά δάσκαλε Χ. Φ. Ο πιο ταπεινός μαθητής σου.

Ευχαριστώ τον Θεό που με βοήθησε να έρθω να προσκυνήσω τον τόπο όπου έπεσαν υπέρ πατρίδος όλοι αυτοί οι ήρωες.

Οτιδήποτε και να πω, δεν αντικατοπτρίζει την ωμότητα και την αθλιότητα που υπέδειξαν αυτοί οι «άνθρωποι» προς συνανθρώπους. Η ύπαρξη της λογικής που χαρακτηρίζει και ξεχωρίζει το ανθρώπινο ον, απουσιάζει απ΄ αυτά τα αγρίμια που λειτούργησαν παρά την ανθρώπινη φύση ταυτιζόμενοι με άλογα όντα. Βλέποντας τις επιπτώσεις αυτής της λυσσαλέας επίθεσης σε σωματικό αλλά και ηθικό επίπεδο, ας ελπίσουμε κριτήριο επίλυσης των μεταξύ μας διαφορών να ’ναι η εξεύρεση συμφωνιών και να σταματήσουν οι ιμπεριαλιστικές βλέψεις που στόχο έχουν να βλάψουν το ανθρώπινο είδος.