Οτιδήποτε και να πω, δεν αντικατοπτρίζει την ωμότητα και την αθλιότητα που υπέδειξαν αυτοί οι «άνθρωποι» προς συνανθρώπους. Η ύπαρξη της λογικής που χαρακτηρίζει και ξεχωρίζει το ανθρώπινο ον, απουσιάζει απ΄ αυτά τα αγρίμια που λειτούργησαν παρά την ανθρώπινη φύση ταυτιζόμενοι με άλογα όντα. Βλέποντας τις επιπτώσεις αυτής της λυσσαλέας επίθεσης σε σωματικό αλλά και ηθικό επίπεδο, ας ελπίσουμε κριτήριο επίλυσης των μεταξύ μας διαφορών να ’ναι η εξεύρεση συμφωνιών και να σταματήσουν οι ιμπεριαλιστικές βλέψεις που στόχο έχουν να βλάψουν το ανθρώπινο είδος.

Σοφία Δημητροπούλου, 17/8/2007

Παππού, ήρθα στα Καλάβρυτα, στον τόπο που δεν θέλησες ποτέ να ξαναπάς μετά τον Γενάρη του ’44. Η εγγονή σου.

Αριάδνη Πολιτοπούλου, 30/11/2008

Οργή, θυμός, πόνος, θλίψη, εκδίκηση… Δεν μπορώ με λόγια να περιγράψω τα συναισθήματα που ένοιωσα βλέποντας όλους αυτούς τους ανθρώπους να σκοτώνονται τόσο άδικα…τόσο απάνθρωπα…Συγχαρητήρια για το καταπληκτικό μουσείο που κατάφερε να μας ευαισθητοποιήσει όλους και να μας κάνει έστω και για μια στιγμή να σκεφτούμε πόσο μας πόνεσαν οι Γερμανοί και πόσο σκληρά και άδικα φέρθηκαν στους ανθρώπους που δεν έφταιγαν! Και πάλι συγχαρητήρια!!!

3-1-2007 Άννα Καπόλου, 14 χρονών

Είναι η δεύτερη επίσκεψη μου στα Καλάβρυτα και δη στο Μουσείο Ολοκαυτώματος, για να τιμήσω την μνήμη των εκτελεσθέντων του ’43 από τους Γερμανούς Ναζί. Σ’ αυτήν την δεύτερη επίσκεψή μου, εντυπωσιάστηκα αλλά και έμαθα πολλά από την ξενάγηση που μας έκανε ο κύριος Θανάσης Παπαδόπουλος (πρώην Δήμαρχος Καλαβρύτων). Τον ευχαριστώ θερμά για τη ξενάγηση, την φιλοξενία, καθώς επίσης και για τη συμβολή του στην διεκπεραίωση της ολοκλήρωσης του Μουσείου, το οποίο είναι ένα σύμβολο μνήμης, ιστορίας αλλά και ειρήνης.
Είθε η ειρήνη και η ομόνοια να σκεπάζουν όλες τις πόλεις και τα χωριά της Ελλάδας μας!

Κωνσταντίνα Αδάμου, Ιστορικός, Δημοτική Σύμβουλος Χορτιάτη Θεσσαλονίκης, 13/12/2013

Είμαι συγκλονισμένη. Αυτή τη στιγμή είμαι βουρκωμένη. Το μουσείο είναι υποβλητικό με τις φωτογραφίες και την ένδειξη ότι όλα αυτά τα ευτυχισμένα και γεμάτα όνειρα πρόσωπα εκτελέστηκαν στις 13 Δεκεμβρίου 1943, καθώς και με την πένθιμη μουσική της τελευταίας αίθουσας. Η αγριότητα των πολέμων είναι ασύλληπτη, γι ΄ αυτό ας εργαστούμε όλοι για την ειρήνη, αυτό μας διδάσκει αυτό το μουσείο.

24 – 11 – 12 Χ. Σ.

Να γνωρίζουν όσοι προσποιούνται άγνοια. Να είμαστε έτοιμοι να φωνάξουμε «ποτέ πια».

Νίκος Τόσκας, Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας, 17/4/2015

Έχω μείνει άφωνος με το γεγονός ότι τότε τα αδέλφια μοιράζονταν ακόμα και τα πεταμένα ψίχουλα, ενώ τώρα τα αδέλφια τρώγονται μεταξύ τους.
Τιμή και δόξα στους νεκρούς.

Αναστάσιος Συμεών, 22/8/2007

Τόσος πόνος, τόσο αίμα, τόσες θυσίες… Για μια ελεύθερη χώρα, για ευτυχισμένα παιδιά, για ξένοιαστη ζωή! Κι όμως είμαστε εδώ χάρη σ’ αυτούς, ανατριχιάζουμε με όσα βλέπουμε και αισθανόμαστε τόση περηφάνεια και τόση ανάγκη να ουρλιάξουμε όλοι μαζί ένα μεγάλο ευχαριστώ. Πάντα ζωντανοί μες τις ψυχές μας! Δέος και ευγνωμοσύνη…

Βασίλης, Νέλλη, Κωνσταντίνος, Ελένη, Νίκος, Δέσποινα, 2/12/2007