Εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν από τις σφαίρες των «γουρουνιών». Σ’ αυτόν τον πόλεμο πολέμησε κι ο παππούς μου Μπούρμπος Γεώργιος. Είμαι 10 ετών και ξέρω τι σημαίνει πόλεμος.

Γεώργιος Κωστόπουλος, 4/7/2007

Πάρα πολύ ωραίο το μουσείο. Φεύγω γεμάτη ιστορία και στεναχώρια. Ευχάριστη επίσκεψη λόγω της δουλειά σας, αλλά η ψυχή μου μαύρισε φεύγοντας από εδώ. Θα ξανάρθω όταν με το καλό κάνω παιδιά. Αλλιώς να είστε όλοι καλά!

Μ.Α., 6/12/2014

Μπαίνεις, βλέπεις, παίρνεις τον πόνο σου και φεύγεις. Τίποτε άλλο!

Ευγένιος, Δήμητρα, 8/8/2009

Συγχαρητήρια για την συγκέντρωση και την καταγραφή όλων των τόσο σημαντικών ιστορικών στοιχείων. Η ύπαρξή τους είναι απαραίτητη για την κατανόηση του ιστορικού παρελθόντος. Άλλωστε όσο καλύτερα γνωρίζουμε το παρελθόν μας ως έθνος, τόσο καλύτερα κατανοούμε το παρόν μας και ¨ χτίζουμε ¨ το μέλλον μας.

Ε. Μοράκου. 30-4-2011

Τι φρίκη! Τι δυστυχία! Γιατί; Προς όφελος ποιών τελικά; Ειρήνη… Ειρήνη! Ποτέ πιά πόλεμος! Οι συνέπειες του πολέμου είναι οδυνηρές. Εκτός όμως από τον πόλεμο με όπλα και υλικές απώλειες καθώς και ανθρωπίνων ζωών, υπάρχει και ένας ακόμη. Αυτός που γίνεται εδώ και χρόνια στη συνείδηση των νέων γενεών.

Αυτός της καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλες τις μορφές, προς όφελος όχι πάντα του λαού αλλά της ολιγαρχίας και της πλουτοκρατίας. Αυτά αργά ή γρήγορα γεννούν πολέμους!

Αθηνά Καραλίδου, 29/4/2008

Όμορφος χώρος, σωστά τοποθετημένες οι εικόνες και η επεξήγηση τους. Επειδή όμως ξέρω γεγονότα που μου έχει εξιστορήσει ο παππούς μου, ο οποίος είχε ζήσει την Κατοχή και τον Πόλεμο του 1940 με τους Γερμανούς, αυτό που με έκανε να αισθανθώ άσχημα, ήταν που είδα το σύμβολο του Ναζισμού που κρεμόταν στον τοίχο του μουσείου, όπως και η σημαία τους με ζωντανά χρώματα μέσα στον υποτιθέμενο τάφο.
Δεν θα ήθελα να υπάρχει τίποτα από αυτούς στη χώρα μας, ούτε σύμβολα, ούτε άνθρωποι, ούτε η κουλτούρα τους.
Με εκτίμηση,

Ι. Σέργη, 19/4/2014

Συγχαρητήρια! Μια εμπειρία μοναδική κ’ συνάμα συγκλονιστική! Τα λόγια είναι περιττά για να περιγράψουν τα συναισθήματα.

21-11-2010 Σύλλογος Αρβανίτικου Πολιτισμού Άνω Λιοσίων “Η Γρίζα”.

Λυπάμαι που είμαι αναγκασμένη να μεγαλώνω σε μια γενιά που δεν έχει σεβασμό προς την πατρίδα μας και για όλα αυτά που χρειάστηκε να συμβούν έτσι ώστε να είμαστε εδώ εμείς σήμερα…
Με μεγάλη σιγουριά τολμώ να πω ότι είναι το πιο «ζωντανό μουσείο» που μέχρι τώρα έχω επισκεφθεί.

Κωνσταντίνα Λιατάκη – Καϊάφα, 12/12/2012