Με εντυπωσίασαν τα πάντα στο μουσείο και προπάντων η γυναίκα που σέρνει το νεκρό να τον ενταφιάσει.

28 – 8 – 2012 Είμαι 9 ετών Φειδάκης Ν.

Ένα από τα πιο συγκινητικά και παράλληλα απλά μουσεία που έχω επισκεφθεί, καθώς είναι τοποθετημένο στο σημείο που συνέβη το μεγάλο κακό του 1943. Οι ζωντανές μαρτυρίες των ανθρώπων που βίωσαν με το δικό τους τρόπο αυτά τα τρομακτικά γεγονότα, πραγματικά σε κάνουν να ανατριχιάζεις, περιγράφοντας λεπτό – λεπτό αυτές τις στιγμές. Η τελευταία αίθουσα είναι πολύ συγκινητική, καθώς διαφαίνονται και αποκαλύπτονται τα ονόματα και τα πρόσωπα αυτών που χάθηκαν, ενώ παράλληλα η υπέροχη μουσική την ντύνει χαρακτηριστικά.

23.01.2012 Δήμου Εύη

Με βαθειά συγκίνηση ζήσαμε την οδύνη των Καλαβρύτων . Βήμα βήμα βλέπουμε την ιστορία του τόπου και ζωντανή την τραγωδία. Συγχαρητήρια στο Δήμο για το δημιούργημα του Μουσείου. Είναι μνημείο για την Ελλάδα και τον κόσμο.

31-12-2010 Α. Μπενάκη – Ψαρούδα τ. Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων

Με λένε Θωμαΐς και είμαι 12 ετών, ήρθα να δω αυτό το μουσείο εντελώς τυχαία…Ήταν συγκλονιστικό, στέκομαι εδώ στην τελευταία αίθουσα και σκέφτομαι το ποτάμι που σχηματίστηκε τότε απ΄ το φρικτό αίμα που αδίκως χύθηκε.

27-12-2007

«Με σεβασμό σε εκείνους που ηρωικά θυσιάστηκαν ώστε να μπορούμε εμείς σήμερα να φωνάζουμε και να διδάσκουμε τη λευτεριά και να ξέρουν όλοι ότι δεν υπάρχει τίποτε που θα λυγίσει το κουράγιο των Ελλήνων».

29/05/2011 Γ. Α. Παπανδρέου Πρωθυπουργός της Ελλάδος

Χωρίς πολλά λόγια το μουσείο είναι μια εξαιρετική δουλειά την οποία κάνατε για να θυμούνται οι παλιοί, όσο και αν τους πληγώνει, αλλά και να μαθαίνουν οι νέοι τις θηριωδίες των ναζί και τα καταστροφικά δεινά που προξένησαν στην πόλη των Καλαβρύτων και όχι μόνο. Ένα σημείο αναφοράς για τις θηριωδίες των ναζί και τα καταστροφικά αποτελέσματα της ιδεολογίας του φασισμού.

27 – 1 – 12 Δημήτρης – Αθηνά

Επισκεφθήκαμε το Μουσείο αυτό και συγκινήθηκα πολύ όταν είδα το βλέμμα της κόρης μου να κοιτά με πόνο τα πεινασμένα παιδάκια. Πρέπει να γνωρίζουν τα παιδιά μας, τα Ελληνόπουλα όλα! Να μην αφήνουμε να ξεχάσουν.

Κωνσταντίνα Αντωνοπούλου, 5/1/2010

Η συγκίνηση μου είναι μεγάλη!!! Πρώτη φορά αντικρίζω σε μουσείο την τραγική ιστορία της νεότερης Ελλάδας. Οι Έλληνες ήμασταν πάντα ήρωες !!! Κι έτσι πρέπει να μείνουμε.

10-10-2010 Άννα, Δράμα.