Σήμερα, 15-05-2010 ξανάζησα νοερά τη θυσία των μαρτυρικών Καλαβρύτων. Νοιώθω ιδιαίτερα υπερήφανος και ευλογημένος από το Θεό που διετέλεσα επί 8μηνο (1974-75) υπηρεσιακός δήμαρχος Καλαβρύτων, ως Πρωτοδίκης τότε Καλαβρύτων.

Γρηγόριος Πέτρου Μάμαλης Αντιπρόεδρος Αρείου Πάγου Ε.Τ.

Κλείνω ευλαβικά το γόνυ στους ανθρώπους που θυσιάστηκαν για την ελευθέρωση της Πατρίδας από την Γερμανική Κατοχή. Θα τους θυμόμαστε πάντα. Οι Έλληνες συγχωρούμε αλλά δεν ξεχνάμε. Συγχαρητήρια στον Δήμο που διατηρεί τόσο ζωντανό το Μουσείο. Ευχαριστώ τον κ. Δήμαρχο για την ουσιαστική ενημέρωση και ξενάγηση στο χώρο του Μουσείου.

Ευτέρπη Κουτζαμάνη, Εισαγγελέας Αρείου Πάγου, 13/6/2015

Χρήσιμον θα ήταν όλοι οι Έλληνες να επισκεφθούν το μουσείο τούτο, όπου η θλίψη για τους αδικοχαμένους συμπατριώτες μας διαποτίζει κάθε του γωνιά. Η ιστορία δεν ξεχνιέται και δεν παραγράφεται. Συγχαρητήρια!!!

29-10-2010 Χάρης και Κατερίνα.

Τρέμω από συγκίνηση!! Δεν μπορώ να συμμαζέψω τις σκέψεις μου για να γράψω και να αποτυπώσω στο χαρτί αυτά που νιώθω. Ε! Όχι! Η θηριωδία και η αγριότητα έχει νομίζω κάποια όρια! Εδώ σε αυτόν τον μαρτυρικό τόπο έχουν όλα ξεπεράσει κάθε όριο και αντοχή. Όχι Θεέ μου! Όχι! Το μόνο που έχω να πω είναι ένα μεγάλο μπράβο σε όσους εργάστηκαν για να γίνει αυτό το ιστορικό σχολείο Μουσείο. Μπράβο! Η ιστορία πρέπει να αναδεικνύεται όσο θλιβερή και να ΄ναι! Μόνο έτσι προχωράς προς το μέλλον! Θερμά συγχαρητήρια για το Μουσείο αυτό!!

Καλάβρυτα 18 – 8 – 2012 Κασσιανή Γώγου – Μπουτζώρλου

Σας αξίζουν θερμά συγχαρητήρια. Στην Ελλάδα που είναι κάθε μέτρο και θυσία Ελλήνων υπέρ της ελευθερίας τους, αποτελείτε φωτεινό παράδειγμα οργάνωσης της μνήμης με παρατιθέμενα κριτήρια από αυτό το απίστευτο μαρτύριο των Καλαβρυτινών. Έχω συγκλονιστεί και σοκαριστεί. Θέλω να κλάψω και δεν μπορώ. Δεν βγαίνουν δάκρυα, μόνο οργή.
Με εκτίμηση,

Σοφία Β., Καθηγήτρια, 26/3/2011

Είθε τα Καλάβρυτα να μην υποφέρουν ποτέ ξανά! Καταπληκτικός χώρος, μοναδικά οργανωμένος. Δεν έχουμε δει πιο όμορφο μουσείο νεότερης ιστορίας. Ο χώρος στον οποίο βρισκόμαστε είναι μοναδικά ιερός! Να μια φορά που η Ελλάδα τιμά σωστά τα παιδιά της!

Μαρία Αντωνοπούλου, Δημήτρης Ζαμπάτης, 11/2/2009

Είναι απίστευτο τι μπορεί να αντέξει ο άνθρωπος… Σχεδόν δεν αντέχει κανείς τώρα να δει τι άντεξαν αυτοί οι άνθρωποι τότε…
Σιωπή και γνώση. Τιμή και σεβασμός. Και ο Θεός να μην αξιώνει τον άνθρωπο να ζει τέτοιο πόνο. Αρκεί και ο άνθρωπος να θυμάται, να νιώθει που και που την ύπαρξη του Θεού.

Στράτος, Σοφία, 26/12/2007

Με λένε Άλκηστη. Αδέλφια έχω, μια αδερφή μικρότερη. Ξέρω ότι, αν ζούσα τότε, 69 χρόνια πριν, θα ΄ χα χάσει τον μπαμπά μου. Το μουσείο με συγκίνησε πολύ, ευαισθητοποιήθηκα πάνω στο θέμα. Τι πέρασαν όλοι αυτοί οι άνθρωποι, όλες αυτές οι γυναίκες που έχασαν τους άνδρες τους και τους γιόκες τους, όλα αυτά τα παιδιά που έμειναν ορφανά από πατέρα… Ποτέ δεν θα το νιώσω πραγματικά, μπορώ μόνο να φαντάζομαι τον πόνο ετούτο, της απώλειας και του χαμού… Ας αναπαύονται στα ουράνια οι ψυχές όλων αυτών των αντρών που δεν έφταιγαν, αλλά πλήρωσαν…

24 – 11 – 12