Τόσος πόνος, τόσο αίμα, τόσες θυσίες... Για μια ελεύθερη χώρα, για ευτυχισμένα παιδιά, για ξένοιαστη ζωή! Κι όμως είμαστε εδώ χάρη σ’ αυτούς, ανατριχιάζουμε με όσα βλέπουμε και αισθανόμαστε τόση περηφάνεια και τόση ανάγκη να ουρλιάξουμε όλοι μαζί ένα μεγάλο ευχαριστώ. Πάντα ζωντανοί μες τις ψυχές μας! Δέος και ευγνωμοσύνη...

Μέσα στα μάτια των γονιών μου είδα τον τρόμο της γερμανικής κατοχής και μέσα στα λόγια τους τα πάθη του λαού μας. Μέσα στα εκθέματα του Μουσείου, είδα εγώ και τα παιδιά μου με τα μάτια μας, την αλήθεια των λόγων των γονιών μου και τη σελίδα της ελληνικής ιστορίας που δεν θα ήθελα να δω ποτέ να επαναληφθεί σε καμιά από τις επόμενες γενιές Ελλήνων!

Συγχαρητήρια για την συγκέντρωση και την καταγραφή όλων των τόσο σημαντικών ιστορικών στοιχείων. Η ύπαρξή τους είναι απαραίτητη για την κατανόηση του ιστορικού παρελθόντος. Άλλωστε όσο καλύτερα γνωρίζουμε το παρελθόν μας ως έθνος, τόσο καλύτερα κατανοούμε το παρόν μας και ¨ χτίζουμε ¨ το μέλλον μας.