Έχω μείνει άφωνος με το γεγονός ότι τότε τα αδέλφια μοιράζονταν ακόμα και τα πεταμένα ψίχουλα, ενώ τώρα τα αδέλφια τρώγονται μεταξύ τους.
Τιμή και δόξα στους νεκρούς.

Ένα από τα πιο συγκινητικά και παράλληλα απλά μουσεία που έχω επισκεφθεί, καθώς είναι τοποθετημένο στο σημείο που συνέβη το μεγάλο κακό του 1943. Οι ζωντανές μαρτυρίες των ανθρώπων που βίωσαν με το δικό τους τρόπο αυτά τα τρομακτικά γεγονότα, πραγματικά σε κάνουν να ανατριχιάζεις, περιγράφοντας λεπτό - λεπτό αυτές τις στιγμές. Η τελευταία αίθουσα είναι πολύ συγκινητική, καθώς διαφαίνονται και αποκαλύπτονται τα ονόματα και τα πρόσωπα αυτών που χάθηκαν, ενώ παράλληλα η υπέροχη μουσική την ντύνει χαρακτηριστικά.

Κλείνω ευλαβικά το γόνυ στους ανθρώπους που θυσιάστηκαν για την ελευθέρωση της Πατρίδας από την Γερμανική Κατοχή. Θα τους θυμόμαστε πάντα. Οι Έλληνες συγχωρούμε αλλά δεν ξεχνάμε. Συγχαρητήρια στον Δήμο που διατηρεί τόσο ζωντανό το Μουσείο. Ευχαριστώ τον κ. Δήμαρχο για την ουσιαστική ενημέρωση και ξενάγηση στο χώρο του Μουσείου.