Ίσως το πιο συγκλονιστικό μουσείο που έχω επισκεφτεί μετά το Άουσβιτς και το Birkenau στην Κρακοβία. Η ιστορία της Ελλάδας ζωντανή μέσα σε ένα ηρωικό δημοτικό σχολείο.

Σκοτώνω μόνο για να φάω και όχι για να αφαιρέσω τη ζωή κάποιου ανθρώπου. Οι Γερμανοί τότε σκότωσαν χωρίς λόγο ανθρώπους οι οποίοι ήταν άοπλοι. Νομίζουμε ότι είμαστε καλύτεροι από ζώα.

Συγκλονισμένοι και με δάκρυα στα μάτια προσκυνούμε τον ιερό αυτό χώρο. Κατάρα και ανάθεμα σ’ αυτούς που αγαπάνε τον πόλεμο. Σαν Κύπριοι που βιώσαμε πριν 33 χρόνια περίπου τα ίδια προσευχόμαστε στο Θεό για την ανάπαυση των Ψυχών όλων αυτών των Ηρώων και γονατίζουμε μπροστά στην μεγάλη καρδιά και την αντοχή των μανάδων των Καλαβρύτων της 13ης Δεκέμβρη του 43.