Συγκλονιστικό το μνημείο και τραγικά τα συναισθήματα που μας γέμισε. Ο φασισμός, ο εγωισμός και η παντελής έλλειψη ανθρωπιάς και σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας μόνο πόνο και αδικία μπορούν να φέρουν. Ας είναι το μνημείο αυτό μια μνήμη που θα βάλει φραγμό στα κατώτερα αισθήματα και θα μας βοηθήσει να γίνουμε περισσότερο άνθρωποι.

Θεσσαλονίκη 23-12-2007 Μαριέτα – Πρόδρομος – Παύλος – Θεοδώρα

«ΗΜΙΘΕΟΙ ΚΑΛΕΟΝΤΑΙ ΤΟ ΤΕΝΟΣ ΤΟΥΤΟ ΤΩΝ ΒΡΩΤΩΝ».

Παναγιώτης Κωστούρος, Βέλο Κορινθίας, 26/10/2008

Είναι η δεύτερη φορά που έρχομαι σ΄ αυτό το μουσείο. Η συγκίνηση παραμένει και ξαναγεννάται κάθε φορά. Ανατριχιαστικές και ολοζώντανες μαρτυρίες. Σε μεταφέρει ακριβώς στη στιγμή του ολοκαυτώματος. Ελπίζω να κατορθώσω να ξαναέρθω.

25-10-2008 Ραπτάκη Θεανώ Ηράκλειο Κρήτης

Σαν κ’ λάτρης των μουσειακών χώρων δε θα μπορούσα να μην γράψω κ’ να εκφράσω τον θαυμασμό μου για το μουσείο των Καλαβρύτων. Ένα έντονο συναίσθημα σε πλημμυρίζει από την είσοδο μέχρι κ’ το τελευταίο βήμα σου στην έξοδο!
Συγχαρητήρια.

6-09-2009 Πατινιώτη Β

«Τον ανδρειωμένο μην τον κλαις
μήδε κι αν αστοχήσει
κι αν αστοχήσει μια και δυο
πάλι ανδρειωμένος είναι».
Κρητικό Ριζίτικο

Χρήστος, Κασσιανή, Θεοδώρα, Αντώνης, 13/8/2008

Το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων έχει περάσει στην ανεξίτηλη ιστορική μνήμη, στην οποία εγράφτηκε μια για πάντα. Η Ιστορική μνήμη θα διατηρηθεί, αυτό είναι άλλωστε το προνόμιο της ιστορίας: ότι δεν λησμονιέται. Η μνήμη όμως των ανθρώπων χρειάζεται υπενθύμιση και βοήθεια. Αυτήν την ανάγκη – τόσο σπουδαία και αναγκαία – έρχεται να καλύψει το Μουσείο του Ολοκαυτώματος, το οποίον θα θυμίζει στους επερχόμενους το μέγα αυτό γεγονός. Μέγα για των αριθμό των θυμάτων, μέγα για την ιστορία, μέγα για τα διδάγματα, μέγα για τα μελλοντικά. Εύχομαι στο μουσείο να εκπληρώσει με επιτυχία την μεγάλη αποστολή του.

09 Ιανουαρίου 2005 Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος τ. Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας

ΚΤΗΝΩΔΙΑ
Αυτό δεν είναι μουσείο… Είναι ένα δράμα χτισμένο πάνω στο θάνατο και κατοικημένο από τις δακρυσμένες ψυχές που τον έζησαν. Φεύγοντας αφήνουμε σεβασμό και συγκίνηση από βάθους καρδίας.
Ευχαριστούμε…

15-01-2008 Λεβεντάκου Γεωργία Σιάσιος Αλέξανδρος

Συνήθως τα αρχαία μουσεία στους μαθητές περνούν αδιάφορα. Ως μαθήτρια νιώθω αυτήν εδώ την εποχή πολύ κοντά στη δικιά μου. Νιώθω τους ανθρώπους αυτούς, τον φόβο τους, φοβάμαι και εγώ. Αυτά, είναι πιο ανθρώπινα, πιο συγκινητικά, πιο δικά μας.

Μάρω Ηλιοπούλου, 2ο Λύκειο Λάρισας, 4/4/2008