Με εντυπωσίασαν τα πάντα στο μουσείο και προπάντων η γυναίκα που σέρνει το νεκρό να τον ενταφιάσει.

28 – 8 – 2012 Είμαι 9 ετών Φειδάκης Ν.

Ίσως να μην έχω να πω τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο από αυτά που οι φωτογραφίες και τα ενθύμια της τρομερής εκείνης εποχής μας αναδεικνύουν και μας θυμίζουν. Οι μνήμες, τραγικές και δυνατές μας συγκινούν και μας μαθαίνουν να μη λησμονούμε και ταυτόχρονα να βλέπουμε μπροστά για ένα κόσμο ειρήνης και ευημερίας. Αυτά που έχουν ανάγκη οι νεώτερες γενιές. Συγχαρητήρια σε όσους έχουν συμβάλει και συμβάλλουν στην λειτουργία αυτού του εξαιρετικού μουσείου.

22 – 2 – 2012 Κατερίνα Κόικα

«Όσο ψηλά και αν επετάς
όσο αετός και αν είσαι
σαν δεν κοιτάζεις χαμηλά
ποτέ ψηλά δεν είσαι.»
Σ’ αυτούς που ήταν υπερόπτες.
Σ’ αυτούς που πήραν το αίμα του τόπου μου.

Ανώνυμος από Ζωνιανά Ρεθύμνου, 27/5/2007

Μια ηλιόλουστη μέρα λίγο πριν τα Χριστούγεννα, ήρθαμε και μόλις άνοιξε η πόρτα του Δημοτικού Σχολείου ξεδιπλώθηκε μια άλλη μέρα μέσα στην καταχνιά, στην ομίχλη, βυθισμένη και μισοσβησμένη στη θύμηση μας. Ταρακουνηθήκαμε, συγκλονιστήκαμε. Είμαστε τυχεροί γιατί βρήκαμε αυτή την πόρτα ανοιχτή…

Δημήτρης, Πέπη, Κωστής, 21/12/2008

Η συγκίνηση μεγάλη. Η οδύνη μεγάλη για αυτά που πέρασαν οι πατριώτες μας.
Συγχαρητήρια στους εμπνευστές του μουσείου, που μας θυμίζει τις τραγικές στιγμές.

Για τον σύλλογο ποντίων Ελευσίνας « Nέα Τραπεζουντα» Η πρόεδρος Σοφία Κοσμίδη (3.5.2016)

Δεν έχω κάποια πατριωτικά λόγια. Η συγκίνηση είναι δεδομένη. Συγχαρητήρια θερμά για τον τρόπο που έχει παρουσιαστεί αυτό το ιστορικό γεγονός. Η επίσκεψη στο μουσείο, ήταν μια άκρως συγκινησιακή εμπειρία!!

23-03-2008 Ελένη Καραγιάννη (εικαστικός)

Όποιος δεν μαθαίνει από την ιστορία, αναγκάζεται να την ξαναζήσει.

Γιάννης, 30/3/2014

Συγκλονιστικό. Μνήμες, πόνος, τιμή κι ελπίδα σμίγουν ως θύμηση για το παρελθόν και προοπτική για το μέλλον. Εξαιρετικό μουσείο.

13-12-2009 Ι. Ιωσήφ ΠΡΕΣΒΗΣ ΚΥΠΡΟΥ