Ποτέ δεν είχα φανταστεί ότι θα μπω σε ένα μουσείο χαμογελώντας και θα βγω κλαίγοντας. Έχετε απεικονίσει την ιστορία σε εικόνες και βίντεο έτσι ώστε να την ζεις τώρα! Μπράβο, να συνεχίσετε έτσι!

Γρηγόρης, Βαρβάρα, 29/1/2014

Συγχαρητήρια! Μια εμπειρία μοναδική κ’ συνάμα συγκλονιστική! Τα λόγια είναι περιττά για να περιγράψουν τα συναισθήματα.

21-11-2010 Σύλλογος Αρβανίτικου Πολιτισμού Άνω Λιοσίων “Η Γρίζα”.

Δυνατός τόπος, δυνατοί άνθρωποι, τρομερή θηριωδία. Αυτό που έγινε στα Καλάβρυτα δείχνει ότι το μεγαλύτερο θηρίο στο κακό είναι ο άνθρωπος και το μεγαλύτερο θηρίο στην αντοχή πάλι ο άνθρωπος. Σ’ αυτό το μέρος δόθηκε πόνος σκληρός, αυτό που λένε να μην δοθεί τόσος πόνος όσος ο άνθρωπος μπορεί να αντέξει είναι φοβερό.

Ανώνυμος, 13/3/2010

Συγκλονισμένος από τη θυσία, εξαιρετικά ικανοποιημένος από το σεβασμό στην ιστορική μνήμη. Ο αγώνας πρέπει να συνεχισθεί μέχρι την τελική δικαίωση, την καταβολή των επανορθώσεων προς τον ελληνικό λαό.

25-10-2008 Αριστομένης Συγγελλάκης Μέλος Σ.Ε.Δ.Σ Εθνικού Συμβουλίου για τη Διεκδίκηση των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα.

Σαν Κρητικός που και εμείς έχουμε υποστεί την βαρβαρότητα των Γερμανών, είμαι συγκλονισμένος από αυτό το μουσείο που κρατά τις μνήμες ζωντανές της εποχής της μεγάλης σφαγής. Συγχαρητήρια για αυτό το πνευματικό μνημείο των συμφορών.

Αετουδάκης Δημήτρης 23-1-2011

Έχω μείνει άφωνος με το γεγονός ότι τότε τα αδέλφια μοιράζονταν ακόμα και τα πεταμένα ψίχουλα, ενώ τώρα τα αδέλφια τρώγονται μεταξύ τους.
Τιμή και δόξα στους νεκρούς.

Αναστάσιος Συμεών, 22/8/2007

Υπέροχη αισθητική, συγκλονιστική μαρτυρία που δείχνει την κτηνωδία στην οποία οδηγούνται οι άνθρωποι από τις ολοκληρωτικές ιδεολογίες. Αν οι άνθρωποι διδάσκονταν από την Ιστορία και τις τραγωδίες τους, θα είχαν αποκλείσει από τις επιλογές τους κάθε βίαιη και ολοκληρωτική πρόθεση και πρακτική. Ελπίζω αυτό το εξαιρετικό μουσείο να διδάσκει όσους το βλέπουν τι σημαίνει φασισμός και να μην υποκύπτουν στον πειρασμό της βίας.

Μιλτιάδης Καρπέτας, Δήμαρχος Μεταμόρφωσης (3.5.2016)

Παππού, ήρθα στα Καλάβρυτα, στον τόπο που δεν θέλησες ποτέ να ξαναπάς μετά τον Γενάρη του ’44. Η εγγονή σου.

Αριάδνη Πολιτοπούλου, 30/11/2008