Γι’ αυτό το λόγο η Ελλάδα θα μείνει αθάνατη! Είναι αλήθεια τελικά ότι η «Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει», αλλά αναρωτιέμαι αν άξιζε τόσος θάνατος για να ζούμε εμείς σήμερα χωρίς ιδανικά…
Όπως και αν έχει τους ευχαριστούμε πολύ… Μακάρι να τους μοιάσουμε… Αν χρειαστεί…

Γιώργος Γραμματικός, 8/12/2007

Η μνήμη είναι ζωή. Η λήθη είναι θάνατος. Μπράβο στην αναβίωση αυτής της μνήμης.

Αναστασία, Γιολάντα, Αλέκος, Αντώνης, Νικόλαος, Έλενα, Μαρίζα, Θανάσης, 11/5/2008.

Συγκλονιστικό! Μνήμες, πόνος, τιμή και ελπίδα σμίγουν ως θύμηση για το παρελθόν και προοπτική για το μέλλον. Εξαιρετικό μουσείο.

Ι. Ιωσήφ, Πρέσβης της Κύπρου στην Ελλάδα, 13/12/2009

Καταπληκτική δουλειά! Υπέροχο ύφος, συγκινητικό και διακριτικά διδακτικό. Μοναδικό στήσιμο! Συγχαρητήρια σε όλους σας.

Χριστίνα από Χανιά, 5/1/2008

Όλα όσα είδα με συγκίνησαν. Με έκαναν να μισήσω ακόμα πιο πολύ αυτό το σήμα.  Οι εικόνες και τα βίντεο με έκαναν να καταλάβω τι εστί πόλεμος! Σας αξίζει ένα μεγάλο Μπράβο! Σας ευχαριστούμε!  Ένα σύνθημα μόνο: ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ.  ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ.

2-08-2007 Κατερίνα 11 χρονών

Όταν οι ανίερες σκέψεις γίνονται σφαίρες,
όταν οι σφαίρες γίνονται πληγές και αίμα,
όταν το αίμα γίνεται λυγμός και δάκρυ,
όταν το δάκρυ γίνεται εικόνα και μνήμη,
όταν η μνήμη γίνεται συγκινησιακή ένταση,
όταν η ένταση γίνεται μνημόσυνο,
τότε η καρδιά αναπαύεται,
τότε ο άνδρας δεν ξανακυλά σε ανίερες σκέψεις.

Αντ. Απ., 30/11/2008

Μια ηλιόλουστη μέρα λίγο πριν τα Χριστούγεννα, ήρθαμε και μόλις άνοιξε η πόρτα του Δημοτικού Σχολείου ξεδιπλώθηκε μια άλλη μέρα μέσα στην καταχνιά, στην ομίχλη, βυθισμένη και μισοσβησμένη στη θύμηση μας. Ταρακουνηθήκαμε, συγκλονιστήκαμε. Είμαστε τυχεροί γιατί βρήκαμε αυτή την πόρτα ανοιχτή…

Δημήτρης, Πέπη, Κωστής, 21/12/2008

ΚΤΗΝΩΔΙΑ
Αυτό δεν είναι μουσείο… Είναι ένα δράμα χτισμένο πάνω στο θάνατο και κατοικημένο από τις δακρυσμένες ψυχές που τον έζησαν. Φεύγοντας αφήνουμε σεβασμό και συγκίνηση από βάθους καρδίας.
Ευχαριστούμε…

15-01-2008 Λεβεντάκου Γεωργία Σιάσιος Αλέξανδρος