Με βαθειά συγκίνηση ζήσαμε την οδύνη των Καλαβρύτων . Βήμα βήμα βλέπουμε την ιστορία του τόπου και ζωντανή την τραγωδία. Συγχαρητήρια στο Δήμο για το δημιούργημα του Μουσείου. Είναι μνημείο για την Ελλάδα και τον κόσμο.

Με λένε Θωμαΐς και είμαι 12 ετών, ήρθα να δω αυτό το μουσείο εντελώς τυχαία...Ήταν συγκλονιστικό, στέκομαι εδώ στην τελευταία αίθουσα και σκέφτομαι το ποτάμι που σχηματίστηκε τότε απ΄ το φρικτό αίμα που αδίκως χύθηκε.

Περπάτησα σε κάθε αίθουσα του σχολείου αυτού με δέος, τιμή και θλίψη... «Ένα δάκρυ άφησα εις μνήμην των θανόντων, όλοι δικοί μου είναι...»