Μέσα στα μάτια των γονιών μου είδα τον τρόμο της γερμανικής κατοχής και μέσα στα λόγια τους τα πάθη του λαού μας. Μέσα στα εκθέματα του Μουσείου, είδα εγώ και τα παιδιά μου με τα μάτια μας, την αλήθεια των λόγων των γονιών μου και τη σελίδα της ελληνικής ιστορίας που δεν θα ήθελα να δω ποτέ να επαναληφθεί σε καμιά από τις επόμενες γενιές Ελλήνων!

6-04-2008 Αθηνά Τετράδη- Μαίρη Κρυονέρι Αττικής

Ποτέ δεν είχα φανταστεί ότι θα μπω σε ένα μουσείο χαμογελώντας και θα βγω κλαίγοντας. Έχετε απεικονίσει την ιστορία σε εικόνες και βίντεο έτσι ώστε να την ζεις τώρα! Μπράβο, να συνεχίσετε έτσι!

Γρηγόρης, Βαρβάρα, 29/1/2014

Επισκεφθήκαμε το Μουσείο αυτό και συγκινήθηκα πολύ όταν είδα το βλέμμα της κόρης μου να κοιτά με πόνο τα πεινασμένα παιδάκια. Πρέπει να γνωρίζουν τα παιδιά μας, τα Ελληνόπουλα όλα! Να μην αφήνουμε να ξεχάσουν.

Κωνσταντίνα Αντωνοπούλου, 5/1/2010

Εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν από τις σφαίρες των «γουρουνιών». Σ’ αυτόν τον πόλεμο πολέμησε κι ο παππούς μου Μπούρμπος Γεώργιος. Είμαι 10 ετών και ξέρω τι σημαίνει πόλεμος.

Γεώργιος Κωστόπουλος, 4/7/2007

Έχω μείνει άφωνος με το γεγονός ότι τότε τα αδέλφια μοιράζονταν ακόμα και τα πεταμένα ψίχουλα, ενώ τώρα τα αδέλφια τρώγονται μεταξύ τους.
Τιμή και δόξα στους νεκρούς.

Αναστάσιος Συμεών, 22/8/2007

Με ξενάγησε ο εγγονός μου – 5 χρονών παιδί είπε πως είναι Έλληνας και υπερήφανος βλέποντας τις εικόνες αυτές και δάκρυζε. Μακάρι να έχουν όλοι την ευαισθησία ενός παιδιού και την αγνότητα και την αγάπη για την πατρίδα του. Δεν θα χαθεί ποτέ η Ελλάδα μας.

6-01-2008 Θωμοπούλου Καίτη

Αν και ήμουνα τότε μόνο τεσσάρων ετών, αισθάνομαι πίκρα στην ψυχή μου για την πράξη του λαού μου. Ελπίζω να είναι ένα μάθημα για το αύριο, για πάντα, για να αγωνίζεται ο Γερμανός για την παγκόσμια ειρήνη.

Hermann Blauth, 25/8/2009

Συγκλονιστικό. Μνήμες, πόνος, τιμή κι ελπίδα σμίγουν ως θύμηση για το παρελθόν και προοπτική για το μέλλον. Εξαιρετικό μουσείο.

13-12-2009 Ι. Ιωσήφ ΠΡΕΣΒΗΣ ΚΥΠΡΟΥ