Έχω μείνει άφωνος με το γεγονός ότι τότε τα αδέλφια μοιράζονταν ακόμα και τα πεταμένα ψίχουλα, ενώ τώρα τα αδέλφια τρώγονται μεταξύ τους.
Τιμή και δόξα στους νεκρούς.

Αναστάσιος Συμεών, 22/8/2007

Σαν κ’ λάτρης των μουσειακών χώρων δε θα μπορούσα να μην γράψω κ’ να εκφράσω τον θαυμασμό μου για το μουσείο των Καλαβρύτων. Ένα έντονο συναίσθημα σε πλημμυρίζει από την είσοδο μέχρι κ’ το τελευταίο βήμα σου στην έξοδο!
Συγχαρητήρια.

6-09-2009 Πατινιώτη Β

Με λένε Άλκηστη. Αδέλφια έχω, μια αδερφή μικρότερη. Ξέρω ότι, αν ζούσα τότε, 69 χρόνια πριν, θα ΄ χα χάσει τον μπαμπά μου. Το μουσείο με συγκίνησε πολύ, ευαισθητοποιήθηκα πάνω στο θέμα. Τι πέρασαν όλοι αυτοί οι άνθρωποι, όλες αυτές οι γυναίκες που έχασαν τους άνδρες τους και τους γιόκες τους, όλα αυτά τα παιδιά που έμειναν ορφανά από πατέρα… Ποτέ δεν θα το νιώσω πραγματικά, μπορώ μόνο να φαντάζομαι τον πόνο ετούτο, της απώλειας και του χαμού… Ας αναπαύονται στα ουράνια οι ψυχές όλων αυτών των αντρών που δεν έφταιγαν, αλλά πλήρωσαν…

24 – 11 – 12

Σκοτώνω μόνο για να φάω και όχι για να αφαιρέσω τη ζωή κάποιου ανθρώπου. Οι Γερμανοί τότε σκότωσαν χωρίς λόγο ανθρώπους οι οποίοι ήταν άοπλοι. Νομίζουμε ότι είμαστε καλύτεροι από ζώα.

Αλέξανδρος Κοντογιάννης, Α.Ο. Μυκόνου, 26/8/2007

Στην Ιερή μήνη των σεπτών θυμάτων του Ολοκαυτώματος των Καλαβρύτων.
Δεν ξεχνάμε – Ποτέ ξανά

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπιος Παυλόπουλος 13 Δεκεμβρίου 2015

Όλα όσα είδα με συγκίνησαν. Με έκαναν να μισήσω ακόμα πιο πολύ αυτό το σήμα.
Οι εικόνες και τα βίντεο με έκαναν να καταλάβω τι εστί πόλεμος! Σας αξίζει ένα μεγάλο Μπράβο! Σας ευχαριστούμε!
Ένα σύνθημα μόνο: ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ.
ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ.

2-08-2007 Κατερίνα 11 χρονών

Δεν έχω κάποια πατριωτικά λόγια. Η συγκίνηση είναι δεδομένη. Συγχαρητήρια θερμά για τον τρόπο που έχει παρουσιαστεί αυτό το ιστορικό γεγονός. Η επίσκεψη στο μουσείο, ήταν μια άκρως συγκινησιακή εμπειρία!!

23-03-2008 Ελένη Καραγιάννη (εικαστικός)

Με λένε Άλκηστη. Αδέλφια έχω, μια αδερφή μικρότερη. Ξέρω ότι, αν ζούσα τότε, 69 χρόνια πριν, θα ΄ χα χάσει τον μπαμπά μου. Το μουσείο με συγκίνησε πολύ, ευαισθητοποιήθηκα πάνω στο θέμα. Τι πέρασαν όλοι αυτοί οι άνθρωποι, όλες αυτές οι γυναίκες που έχασαν τους άνδρες τους και τους γιόκες τους, όλα αυτά τα παιδιά που έμειναν ορφανά από πατέρα… Ποτέ δεν θα το νιώσω πραγματικά, μπορώ μόνο να φαντάζομαι τον πόνο ετούτο, της απώλειας και του χαμού… Ας αναπαύονται στα ουράνια οι ψυχές όλων αυτών των αντρών που δεν έφταιγαν, αλλά πλήρωσαν…

24 – 11 – 12