Όλα όσα είδα με συγκίνησαν. Με έκαναν να μισήσω ακόμα πιο πολύ αυτό το σήμα.
Οι εικόνες και τα βίντεο με έκαναν να καταλάβω τι εστί πόλεμος! Σας αξίζει ένα μεγάλο Μπράβο! Σας ευχαριστούμε!
Ένα σύνθημα μόνο: ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ.
ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ.

2-08-2007 Κατερίνα 11 χρονών

Τι είναι αυτό που διακρίνει το θύμα από τον θύτη? Είναι σίγουρα αυτό το καθαρό βλέμμα που σε κοιτάει από την γκριζόμαυρη φωτογραφία. Ένα βλέμμα που κοιτάει αθώο και χαμογελαστό που ατενίζει γλυκά και χωρίς φόβο την αιωνιότητα.
Ο θύτης δεν κοιτά. Το βλέμμα του χάνεται κόκκινο σαν το άδικο αίμα που έχυσε.
Η μοίρα των τυράννων γράφεται «επί ασπαλάθων» μας λέει ο Σεφέρης μνημονεύοντας τον Αριστοτέλη.
Εκεί γράφεται το δικό τους τέλος.
Αυτό κάνει τη διαφορά.

(5.5.2016)

Πάντα θα θυμόμαστε τη γενναιότητα σας και θα προσπαθούμε να υπερασπίζουμε κι εμείς με τον ίδιο ζήλο την πατρίδα μας.

Έφη Σακκά, 6 ετών, 5/8/2007

Εξαιρετική δουλειά στο στήσιμο του μουσείου. Ο συνδυασμός των τεκμηρίων του παρελθόντος και της σύγχρονης τεχνολογίας συντελεί στο να έχει ο επισκέπτης μια ιδιαίτερη εμπειρία.

Ανώνυμος, 26/2/2012

Τιμή και δόξα στη μνήμη των μαρτύρων της ελευθερίας του λαού μας. Σ’ αυτό το οδοιπορικό της μνήμης φαίνεται ότι η Καλαβρυτινή γη και τα παιδιά της είχαν επιλεγεί από την ιστορία να προσφέρουν μεγάλο φόρο αίματος. Κλείνω ευλαβικά το γόνυ μου σ’ αυτό το μνημείο, που μαρτυρά στον κόσμο την βαρβαρότητα των Ναζί και τις συνέπειες του πολέμου. Η θυσία σας μας οδηγεί και μας εμπνέει.

Θανάσης Νταβλούρος, Βουλευτής Αχαΐας, 26/7/2013

Το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων έχει περάσει στην ανεξίτηλη ιστορική μνήμη, στην οποία εγράφτηκε μια για πάντα. Η Ιστορική μνήμη θα διατηρηθεί, αυτό είναι άλλωστε το προνόμιο της ιστορίας: ότι δεν λησμονιέται. Η μνήμη όμως των ανθρώπων χρειάζεται υπενθύμιση και βοήθεια. Αυτήν την ανάγκη – τόσο σπουδαία και αναγκαία – έρχεται να καλύψει το Μουσείο του Ολοκαυτώματος, το οποίον θα θυμίζει στους επερχόμενους το μέγα αυτό γεγονός. Μέγα για των αριθμό των θυμάτων, μέγα για την ιστορία, μέγα για τα διδάγματα, μέγα για τα μελλοντικά. Εύχομαι στο μουσείο να εκπληρώσει με επιτυχία την μεγάλη αποστολή του.

09 Ιανουαρίου 2005 Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος τ. Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας

Ποτέ δεν είχα φανταστεί ότι θα μπω σε ένα μουσείο χαμογελώντας και θα βγω κλαίγοντας. Έχετε απεικονίσει την ιστορία σε εικόνες και βίντεο έτσι ώστε να την ζεις τώρα! Μπράβο, να συνεχίσετε έτσι!

Γρηγόρης, Βαρβάρα, 29/1/2014

Όταν οι ανίερες σκέψεις γίνονται σφαίρες,
όταν οι σφαίρες γίνονται πληγές και αίμα,
όταν το αίμα γίνεται λυγμός και δάκρυ,
όταν το δάκρυ γίνεται εικόνα και μνήμη,
όταν η μνήμη γίνεται συγκινησιακή ένταση,
όταν η ένταση γίνεται μνημόσυνο,
τότε η καρδιά αναπαύεται,
τότε ο άνδρας δεν ξανακυλά σε ανίερες σκέψεις.

Αντ. Απ., 30/11/2008