Ένας κόμπος, ένας λυγμός να ανεβαίνει... Πράγματα που δεν έχουν και δεν μπορούν να περιγραφτούν με λόγια. Στο θέαμα αυτής της εξαιρετικής συλλογής μα περισσότερο στο αντίκρισμα με τις φωτογραφίες και τα ονόματα των πεσόντων, η καρδιά σφίγγεται. Ένας ελάχιστος μα πολύτιμος φόρος τιμής και ένα αίσθημα εθνικής υπερηφάνειας και χρέους στην μνήμη τους. Συγχαρητήρια στους συντελεστές και ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στους ΗΡΩΕΣ.

Εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν από τις σφαίρες των «γουρουνιών». Σ’ αυτόν τον πόλεμο πολέμησε κι ο παππούς μου Μπούρμπος Γεώργιος. Είμαι 10 ετών και ξέρω τι σημαίνει πόλεμος.

Το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων έχει περάσει στην ανεξίτηλη ιστορική μνήμη, στην οποία εγράφτηκε μια για πάντα. Η Ιστορική μνήμη θα διατηρηθεί, αυτό είναι άλλωστε το προνόμιο της ιστορίας: ότι δεν λησμονιέται. Η μνήμη όμως των ανθρώπων χρειάζεται υπενθύμιση και βοήθεια. Αυτήν την ανάγκη - τόσο σπουδαία και αναγκαία - έρχεται να καλύψει το Μουσείο του Ολοκαυτώματος, το οποίον θα θυμίζει στους επερχόμενους το μέγα αυτό γεγονός. Μέγα για των αριθμό των θυμάτων, μέγα για την ιστορία, μέγα για τα διδάγματα, μέγα για τα μελλοντικά. Εύχομαι στο μουσείο να εκπληρώσει με επιτυχία την μεγάλη αποστολή του.