Ένα μικρό παιδί στην κλειστή πόρτα εξέφρασε την απορία: << Γιατί μαμά; >>. Αλήθεια γιατί; Σε όλων των επισκεπτών τα στόματα αυτό το γιατί θα υπάρχει πάντα. Αιωνία η μνήμη

18 – 8 – 2012 Γιάννης – Ελένη Κουτσιμάνη ( Θεσσαλονίκη )

Χωρίς πολλά λόγια το μουσείο είναι μια εξαιρετική δουλειά την οποία κάνατε για να θυμούνται οι παλιοί, όσο και αν τους πληγώνει, αλλά και να μαθαίνουν οι νέοι τις θηριωδίες των ναζί και τα καταστροφικά δεινά που προξένησαν στην πόλη των Καλαβρύτων και όχι μόνο. Ένα σημείο αναφοράς για τις θηριωδίες των ναζί και τα καταστροφικά αποτελέσματα της ιδεολογίας του φασισμού.

27 – 1 – 12 Δημήτρης – Αθηνά

Ένας κόμπος, ένας λυγμός να ανεβαίνει… Πράγματα που δεν έχουν και δεν μπορούν να περιγραφτούν με λόγια. Στο θέαμα αυτής της εξαιρετικής συλλογής μα περισσότερο στο αντίκρισμα με τις φωτογραφίες και τα ονόματα των πεσόντων, η καρδιά σφίγγεται. Ένας ελάχιστος μα πολύτιμος φόρος τιμής και ένα αίσθημα εθνικής υπερηφάνειας και χρέους στην μνήμη τους. Συγχαρητήρια στους συντελεστές και ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στους ΗΡΩΕΣ.

28-10-2007 Κωνσταντίνα Κοντούλη Ετών 20

Θα πρέπει το Υπουργείο Παιδείας να φέρνει όλους τους μαθητές εδώ, για να μάθουν την ιστορία του Ναζισμού κυρίως. Πρέπει να γίνει μάθημα για όλους μας αυτό το μουσείο. Ειδικά στις μέρες μας που ο Ναζισμός βρίσκει πρόσφορο έδαφος…

Αγγελική Κομπογιάννη, Καρπενήσι, 11/4/2014

Όταν οι ανίερες σκέψεις γίνονται σφαίρες,
όταν οι σφαίρες γίνονται πληγές και αίμα,
όταν το αίμα γίνεται λυγμός και δάκρυ,
όταν το δάκρυ γίνεται εικόνα και μνήμη,
όταν η μνήμη γίνεται συγκινησιακή ένταση,
όταν η ένταση γίνεται μνημόσυνο,
τότε η καρδιά αναπαύεται,
τότε ο άνδρας δεν ξανακυλά σε ανίερες σκέψεις.

Αντ. Απ., 30/11/2008

Τρομερή εμπειρία για μένα και τους φίλους μου από την Κίνα. Σκέφτηκαν αμέσως τις θηριωδίες της Ιαπωνίας και ταυτίστηκαν. Ειδικά η τελευταία αίθουσα ήταν γροθιά στο στομάχι.

Ηλιάνα, Αθήνα (25.3.2016)

Οι πληγές επουλώνονται
Τα σημάδια και τα γεγονότα μένουν
Μένουν θυμίζουν και πονάν
Μα έτσι είναι η ζωή δύσκολη
Όμως μπορείς να βγεις από αυτήν νικητής;
Και αν ναι, πώς;

Ιωάννα Μερετούδη- Μαθήτρια Αριστοτέλειο Εκπαιδευτήριο Σερρών

Πάντα θα θυμόμαστε τη γενναιότητα σας και θα προσπαθούμε να υπερασπίζουμε κι εμείς με τον ίδιο ζήλο την πατρίδα μας.

Έφη Σακκά, 6 ετών, 5/8/2007