Υποβλητικό και άκρως ατμοσφαιρικό. Οι φωνές που ακούγονται συνεχώς να περιγράφουν τις αδιάψευστες συνέπειες, είναι μια συνεχή υπενθύμιση του κακού και άδικου που φέρνει ένας πόλεμος. Συγχαρητήρια για το μουσείο.

Χρήστος – Ζηνοβία 30- 4-2011

Οτιδήποτε και να πω, δεν αντικατοπτρίζει την ωμότητα και την αθλιότητα που υπέδειξαν αυτοί οι «άνθρωποι» προς συνανθρώπους. Η ύπαρξη της λογικής που χαρακτηρίζει και ξεχωρίζει το ανθρώπινο ον, απουσιάζει απ΄ αυτά τα αγρίμια που λειτούργησαν παρά την ανθρώπινη φύση ταυτιζόμενοι με άλογα όντα. Βλέποντας τις επιπτώσεις αυτής της λυσσαλέας επίθεσης σε σωματικό αλλά και ηθικό επίπεδο, ας ελπίσουμε κριτήριο επίλυσης των μεταξύ μας διαφορών να ’ναι η εξεύρεση συμφωνιών και να σταματήσουν οι ιμπεριαλιστικές βλέψεις που στόχο έχουν να βλάψουν το ανθρώπινο είδος.

Σοφία Δημητροπούλου, 17/8/2007

Κάτω από το βλέμμα των θυμάτων ντρέπομαι που ανήκω στη σημερινή κοινωνία. Στην κοινωνία που δεν μας δίνει ιδανικά και αίσθημα πατριωτισμού. Αιωνία η μνήμη αυτών των ηρώων!

Ιωσηφίνα Περπινιά, 19/9/2008

Ιστορική μνήμη! Να θυμόμαστε όλοι! Να παραδειγματιζόμαστε όλοι! Να βελτιωνόμαστε όλοι!

Παναγιώτης Βασιλείου, Δήμαρχος Διακοπτού, 19/6/2007

Στη ζωή σε κάποιους πέφτει ο κλήρος να πρέπει να πολεμήσουν και άλλοι τον τραβάνε μόνοι τους. Τους πρώτους τους καλώ αγωνιστές της ζωής. Τους δεύτερους της μνήμης. Ευλογία για κάθε άνθρωπο είναι να τους γνωρίσει. Είτε με τον έναν, είτε με τον άλλο, ο σπόρος της θέλησης και της αγάπης για ζωή αληθινή θα ποτίσει σίγουρα κάποιο περιβόλι στην καρδιά του. Όταν όμως συναντά σε έναν και μόνο άνθρωπο και τους δύο αγωνιστές, τότε αυτό δεν είναι μόνο ευλογία. Είναι θείο δώρο. Είναι τιμή και ευθύνη.
Σας ευχαριστώ που με τιμήσατε με την παρουσία της Μνημοσύνης μπροστά μου. Γεμάτος ευθύνη σας λέω: Γειά χαρά δάσκαλε Χ. Φ. Ο πιο ταπεινός μαθητής σου.

Δημήτρης, 26/12/2011

Εξαιρετική δουλειά στο στήσιμο του μουσείου. Ο συνδυασμός των τεκμηρίων του παρελθόντος και της σύγχρονης τεχνολογίας συντελεί στο να έχει ο επισκέπτης μια ιδιαίτερη εμπειρία.

Ανώνυμος, 26/2/2012

Τι είναι αυτό που διακρίνει το θύμα από τον θύτη? Είναι σίγουρα αυτό το καθαρό βλέμμα που σε κοιτάει από την γκριζόμαυρη φωτογραφία. Ένα βλέμμα που κοιτάει αθώο και χαμογελαστό που ατενίζει γλυκά και χωρίς φόβο την αιωνιότητα.
Ο θύτης δεν κοιτά. Το βλέμμα του χάνεται κόκκινο σαν το άδικο αίμα που έχυσε.
Η μοίρα των τυράννων γράφεται «επί ασπαλάθων» μας λέει ο Σεφέρης μνημονεύοντας τον Αριστοτέλη.
Εκεί γράφεται το δικό τους τέλος.
Αυτό κάνει τη διαφορά.

(5.5.2016)

Χρήσιμον θα ήταν όλοι οι Έλληνες να επισκεφθούν το μουσείο τούτο, όπου η θλίψη για τους αδικοχαμένους συμπατριώτες μας διαποτίζει κάθε του γωνιά. Η ιστορία δεν ξεχνιέται και δεν παραγράφεται. Συγχαρητήρια!!!

29-10-2010 Χάρης και Κατερίνα.