Τρέμω από συγκίνηση!! Δεν μπορώ να συμμαζέψω τις σκέψεις μου για να γράψω και να αποτυπώσω στο χαρτί αυτά που νιώθω. Ε! Όχι! Η θηριωδία και η αγριότητα έχει νομίζω κάποια όρια! Εδώ σε αυτόν τον μαρτυρικό τόπο έχουν όλα ξεπεράσει κάθε όριο και αντοχή. Όχι Θεέ μου! Όχι! Το μόνο που έχω να πω είναι ένα μεγάλο μπράβο σε όσους εργάστηκαν για να γίνει αυτό το ιστορικό σχολείο Μουσείο. Μπράβο! Η ιστορία πρέπει να αναδεικνύεται όσο θλιβερή και να ΄ναι! Μόνο έτσι προχωράς προς το μέλλον! Θερμά συγχαρητήρια για το Μουσείο αυτό!!

Καλάβρυτα 18 – 8 – 2012 Κασσιανή Γώγου – Μπουτζώρλου

Συγχαρητήρια! Μια εμπειρία μοναδική κ’ συνάμα συγκλονιστική! Τα λόγια είναι περιττά για να περιγράψουν τα συναισθήματα.

21-11-2010 Σύλλογος Αρβανίτικου Πολιτισμού Άνω Λιοσίων “Η Γρίζα”.

It takes one second to destroy a life and a lifetime to rebuild it. The women of Kalavryta did exactly that. I know that because my grandmother, Ευθυμία Βάγια, is the rock that has kept our family strong and united.

Δημήτρης Σούδας, εγγονός Ευθυμίας και Γεωργίου Βάγια. Με την σύζυγό μου Ελισάβετ και την κόρη μου Γεωργία – Ευθυμία

Κάτω από το βλέμμα των θυμάτων ντρέπομαι που ανήκω στη σημερινή κοινωνία. Στην κοινωνία που δεν μας δίνει ιδανικά και αίσθημα πατριωτισμού. Αιωνία η μνήμη αυτών των ηρώων!

Ιωσηφίνα Περπινιά, 19/9/2008

Η Ιστορία είναι ένα παράθυρο ανοιχτό στο χθες από όπου όποιος κατορθώσει να εισχωρήσει, ο δρόμος για το αύριο θα είναι ευκολότερος!! Συγχαρητήρια για τη δουλειά που έχει γίνει και που κάνατε εν μέρει πράξη τα λόγια του Κωστή Παλαμά: « Χρωστάμε σε όσους ήρθανε, θα ‘ρθουνε, θα περάσουν, κριτές θα μας δικάσουν οι αγέννητοι νεκροί».

04-01-2009 Θάνος Χρυσάνθης Καθηγητής Ιστορίας Δ.Ε

Να γνωρίζουν όσοι προσποιούνται άγνοια. Να είμαστε έτοιμοι να φωνάξουμε «ποτέ πια».

Νίκος Τόσκας, Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας, 17/4/2015

Όλα όσα είδα με συγκίνησαν. Με έκαναν να μισήσω ακόμα πιο πολύ αυτό το σήμα.
Οι εικόνες και τα βίντεο με έκαναν να καταλάβω τι εστί πόλεμος! Σας αξίζει ένα μεγάλο Μπράβο! Σας ευχαριστούμε!
Ένα σύνθημα μόνο: ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ.
ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ.

2-08-2007 Κατερίνα 11 χρονών

Μια ηλιόλουστη μέρα λίγο πριν τα Χριστούγεννα, ήρθαμε και μόλις άνοιξε η πόρτα του Δημοτικού Σχολείου ξεδιπλώθηκε μια άλλη μέρα μέσα στην καταχνιά, στην ομίχλη, βυθισμένη και μισοσβησμένη στη θύμηση μας. Ταρακουνηθήκαμε, συγκλονιστήκαμε. Είμαστε τυχεροί γιατί βρήκαμε αυτή την πόρτα ανοιχτή…

Δημήτρης, Πέπη, Κωστής, 21/12/2008