It takes one second to destroy a life and a lifetime to rebuild it. The women of Kalavryta did exactly that. I know that because my grandmother, Ευθυμία Βάγια, is the rock that has kept our family strong and united.

Δημήτρης Σούδας, εγγονός Ευθυμίας και Γεωργίου Βάγια. Με την σύζυγό μου Ελισάβετ και την κόρη μου Γεωργία – Ευθυμία

Ένα μικρό παιδί στην κλειστή πόρτα εξέφρασε την απορία: << Γιατί μαμά; >>. Αλήθεια γιατί; Σε όλων των επισκεπτών τα στόματα αυτό το γιατί θα υπάρχει πάντα. Αιωνία η μνήμη

18 – 8 – 2012 Γιάννης – Ελένη Κουτσιμάνη ( Θεσσαλονίκη )

Ποτέ δεν είχα φανταστεί ότι θα μπω σε ένα μουσείο χαμογελώντας και θα βγω κλαίγοντας. Έχετε απεικονίσει την ιστορία σε εικόνες και βίντεο έτσι ώστε να την ζεις τώρα! Μπράβο, να συνεχίσετε έτσι!

Γρηγόρης, Βαρβάρα, 29/1/2014

Κάτω από το βλέμμα των θυμάτων ντρέπομαι που ανήκω στη σημερινή κοινωνία. Στην κοινωνία που δεν μας δίνει ιδανικά και αίσθημα πατριωτισμού. Αιωνία η μνήμη αυτών των ηρώων!

Ιωσηφίνα Περπινιά, 19/9/2008

Με λένε Άλκηστη. Αδέλφια έχω, μια αδερφή μικρότερη. Ξέρω ότι, αν ζούσα τότε, 69 χρόνια πριν, θα ΄ χα χάσει τον μπαμπά μου. Το μουσείο με συγκίνησε πολύ, ευαισθητοποιήθηκα πάνω στο θέμα. Τι πέρασαν όλοι αυτοί οι άνθρωποι, όλες αυτές οι γυναίκες που έχασαν τους άνδρες τους και τους γιόκες τους, όλα αυτά τα παιδιά που έμειναν ορφανά από πατέρα… Ποτέ δεν θα το νιώσω πραγματικά, μπορώ μόνο να φαντάζομαι τον πόνο ετούτο, της απώλειας και του χαμού… Ας αναπαύονται στα ουράνια οι ψυχές όλων αυτών των αντρών που δεν έφταιγαν, αλλά πλήρωσαν…

24 – 11 – 12

Αυτό το μουσείο είναι ότι πιο συγκλονιστικό και συγκινητικό έχω ζήσει. Αυτό το μουσείο είναι το μόνο πράγμα που με συνδέει με εκείνα τα χρόνια και είμαι πάρα πολύ περήφανη που το επισκέφθηκα. Τώρα πια ξέρω την ιστορία του τόπου μου που τόσο αγαπώ. Υπόσχομαι να μην ξεχάσω ποτέ αυτήν την εμπειρία.

Ελένη Αναστασοπούλου, 11 ετών, 1/5/2010

Συγκλονίστηκα κυριολεκτικά! Αν και γνώριζα από τα σχολικά βιβλία, τις αφηγήσεις των γονέων μου και από τα ντοκιμαντέρ της τηλεόρασης το Ολοκαύτωμα, τώρα το βίωσα πραγματικά. Ευγνωμοσύνη, δέος και πολύ άγρια, συγκλονιστικά συναισθήματα θα με ακολουθούν σε όλη μου τη ζωή.

Ελένη Κογιάννη, 1/9/2012

Εξαιρετική δουλειά! Θερμά Συγχαρητήρια. Ισάξιο ευρωπαϊκών!

Νώε Γιουσουρούμ, Βρυξέλλες, 7/6/2015