Έχω μείνει άφωνος με το γεγονός ότι τότε τα αδέλφια μοιράζονταν ακόμα και τα πεταμένα ψίχουλα, ενώ τώρα τα αδέλφια τρώγονται μεταξύ τους.
Τιμή και δόξα στους νεκρούς.

Είναι απίστευτο τι μπορεί να αντέξει ο άνθρωπος... Σχεδόν δεν αντέχει κανείς τώρα να δει τι άντεξαν αυτοί οι άνθρωποι τότε...
Σιωπή και γνώση. Τιμή και σεβασμός. Και ο Θεός να μην αξιώνει τον άνθρωπο να ζει τέτοιο πόνο. Αρκεί και ο άνθρωπος να θυμάται, να νιώθει που και που την ύπαρξη του Θεού.

Με μεγάλη συγκίνηση επισκέφτηκα τον χώρο θυσίας των Καλαβρυτινών. Ευχαριστώ τον βουλευτή Θανάση Παπαδόπουλο και τον δήμαρχο και φίλο Γιώργο Λαζουρά για την φιλοξενία τους.