Η μνήμη είναι ζωή. Η λήθη είναι θάνατος. Μπράβο στην αναβίωση αυτής της μνήμης.

Αναστασία, Γιολάντα, Αλέκος, Αντώνης, Νικόλαος, Έλενα, Μαρίζα, Θανάσης, 11/5/2008.

Επισκέφθηκα τον χώρο τούτο συγκινημένος και φεύγω συγκλονισμένος. Σ’ ένα τέτοιο χώρο, όπου μιλά η ιστορία και η ψυχή των ανθρώπων, τα πολλά λόγια περιττεύουν. Ένα μεγάλο μπράβο σε όσους έφτιαξαν και διευθύνουν αυτό το υπέροχο Μουσείο που αποτελεί μοναδική κιβωτό για τη συλλογική μνήμη των Ελλήνων.

Μάκης Εξαρχόπουλος, Δημοσιογράφος – Ερευνητής σε θέματα πολιτισμού, 20/7/2011

Με λένε Ελένη και είμαι 12 ετών. Αυτό το Μουσείο με συγκίνησε πραγματικά βλέποντας και ακούγοντας ότι θανατώθηκαν τόσοι πολλοί άντρες σε αυτόν το τόπο.

24 – 11 – 12

Έχω ζήσει αρκετά χρόνια στο εξωτερικό. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι μπορεί να δει κανείς κάτι τόσο άρτιο, σχεδόν τέλειο, στον Ελλαδικό χώρο! Μπράβο!

Παναγιώτα Λιάκου, 18/8/2009

«Με σεβασμό σε εκείνους που ηρωικά θυσιάστηκαν ώστε να μπορούμε εμείς σήμερα να φωνάζουμε και να διδάσκουμε τη λευτεριά και να ξέρουν όλοι ότι δεν υπάρχει τίποτε που θα λυγίσει το κουράγιο των Ελλήνων».

29/05/2011 Γ. Α. Παπανδρέου Πρωθυπουργός της Ελλάδος

Καλάβρυτα 21/3/2008
Νιώσαμε πραγματικό δέος!
Τέτοιες εκπαιδευτικές επισκέψεις αξίζουν πραγματικά.

Η Διευθύντρια- Οι καθηγητές και οι μαθητές της Β΄ τάξης του Γυμνασίου Νέας Ερυθραίας νομού Αττικής.

Μπαίνεις, βλέπεις, παίρνεις τον πόνο σου και φεύγεις. Τίποτε άλλο!

Ευγένιος, Δήμητρα, 8/8/2009

Όταν οι ανίερες σκέψεις γίνονται σφαίρες,
όταν οι σφαίρες γίνονται πληγές και αίμα,
όταν το αίμα γίνεται λυγμός και δάκρυ,
όταν το δάκρυ γίνεται εικόνα και μνήμη,
όταν η μνήμη γίνεται συγκινησιακή ένταση,
όταν η ένταση γίνεται μνημόσυνο,
τότε η καρδιά αναπαύεται,
τότε ο άνδρας δεν ξανακυλά σε ανίερες σκέψεις.

Αντ. Απ., 30/11/2008