Στη ζωή μας έχουμε επισκεφτεί αρκετά μουσεία, ποτέ όμως ένα τόσο «ζωντανό». Η ξενάγηση και το στήσιμο αυτού του μουσείου μας άγγιξε και μας προκάλεσε συναισθήματα, κάτι που δεν κατάφερε κανένα άλλο. Θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε για την καταπληκτική ξενάγηση και την προθυμία σας να μας δεχτείτε εκτός ωραρίου.
Στον πόλεμο, όπως είπατε, υπάρχουν μόνο θύματα και η υποχρέωση των επόμενων γενεών είναι να μην διαγράφει και σκίζει σελίδες από το βιβλίο των αναμνήσεων…
Σας ευχαριστούμε!!

Εράσμειος Ελληνογερμανική Σχολή (Β΄ Λυκείου 2013-2014), 28/4/2014

Δυνατός τόπος, δυνατοί άνθρωποι, τρομερή θηριωδία. Αυτό που έγινε στα Καλάβρυτα δείχνει ότι το μεγαλύτερο θηρίο στο κακό είναι ο άνθρωπος και το μεγαλύτερο θηρίο στην αντοχή πάλι ο άνθρωπος. Σ’ αυτό το μέρος δόθηκε πόνος σκληρός, αυτό που λένε να μην δοθεί τόσος πόνος όσος ο άνθρωπος μπορεί να αντέξει είναι φοβερό.

Ανώνυμος, 13/3/2010

Δεν έχω πάει σε πολλά μουσεία λόγω της ηλικίας μου! Αυτό το μουσείο μου έμαθε πράγματα που πλέον δεν διδάσκονται σε εμάς. Χαίρομαι που ήρθα και το είδα, ήταν συγκλονιστικό. Ένα εξαιρετικό μουσείο που θα προτείνω και θα ξαναεπισκεφτώ. Ευτυχώς που υπάρχουν οι άνθρωποι αυτοί που έφτιαξαν το μουσείο αυτό, έμαθα λίγη από την ιστορία μου.

Ηλέκτρα Σκοτίδη, 13 ετών, 16/3/2014

Με λένε Ελένη και είμαι 12 ετών. Αυτό το Μουσείο με συγκίνησε πραγματικά βλέποντας και ακούγοντας ότι θανατώθηκαν τόσοι πολλοί άντρες σε αυτόν το τόπο.

24 – 11 – 12

Τι είναι αυτό που διακρίνει το θύμα από τον θύτη? Είναι σίγουρα αυτό το καθαρό βλέμμα που σε κοιτάει από την γκριζόμαυρη φωτογραφία. Ένα βλέμμα που κοιτάει αθώο και χαμογελαστό που ατενίζει γλυκά και χωρίς φόβο την αιωνιότητα.
Ο θύτης δεν κοιτά. Το βλέμμα του χάνεται κόκκινο σαν το άδικο αίμα που έχυσε.
Η μοίρα των τυράννων γράφεται «επί ασπαλάθων» μας λέει ο Σεφέρης μνημονεύοντας τον Αριστοτέλη.
Εκεί γράφεται το δικό τους τέλος.
Αυτό κάνει τη διαφορά.

(5.5.2016)

Μένω άφωνη! Το μεγαλύτερο έγκλημα της ανθρωπότητας του 20ου αιώνα. Τιμή σε αυτούς που έπεσαν για να μπορούμε εμείς σήμερα να ζούμε ελεύθεροι. Αιωνία η μνήμη τους. Συγγνώμη για τον γραφικό χαρακτήρα, είμαι συγκλονισμένη.

ΠΕΡ., 13/12/2007

Στους παππούδες που δεν γνώρισα
Χοντροθανάσης Χρίστος
Χοντροθανάσης Στέλιος

Αθανάσιος Γιαννέλος (27/3/16)

Ένα μικρό παιδί στην κλειστή πόρτα εξέφρασε την απορία: << Γιατί μαμά; >>. Αλήθεια γιατί; Σε όλων των επισκεπτών τα στόματα αυτό το γιατί θα υπάρχει πάντα. Αιωνία η μνήμη

18 – 8 – 2012 Γιάννης – Ελένη Κουτσιμάνη ( Θεσσαλονίκη )