Συγκλονισμένος από τη θυσία, εξαιρετικά ικανοποιημένος από το σεβασμό στην ιστορική μνήμη. Ο αγώνας πρέπει να συνεχισθεί μέχρι την τελική δικαίωση, την καταβολή των επανορθώσεων προς τον ελληνικό λαό.

Οι μαρτυρίες και οι μνήμες οδηγός ειρήνης, αλληλεγγύης και συναδέλφωσης.

It takes one second to destroy a life and a lifetime to rebuild it. The women of Kalavryta did exactly that. I know that because my grandmother, Ευθυμία Βάγια, is the rock that has kept our family strong and united.

Εξαιρετική δουλειά! Μια πραγματικότητα που ειλικρινά σε συγκλονίζει. Το ευχαριστώ είναι λίγο…

Η Διευθύντρια- Οι καθηγητές και οι μαθητές της Β΄ τάξης του Γυμνασίου Νέας Ερυθραίας νομού Αττικής. Αυτοί θυσιάστηκαν – εμείς ζούμε. Αυτοί πέθαναν – εμείς Κάθε μέρα τους σκοτώνουμε πιο πολύ. 498 ήρωες δεν θέλουν να τους μιμηθούμε… … Θέλουν ΜΟΝΟ να τους θυμόμαστε. ΜΠΟΡΟΥΜΕ;

Καλάβρυτα 21/3/2008 Νιώσαμε πραγματικό δέος! Τέτοιες εκπαιδευτικές επισκέψεις αξίζουν πραγματικά.

Με ξενάγησε ο εγγονός μου – 5 χρονών παιδί είπε πως είναι Έλληνας και υπερήφανος βλέποντας τις εικόνες αυτές και δάκρυζε. Μακάρι να έχουν όλοι την ευαισθησία ενός παιδιού και την αγνότητα και την αγάπη για την πατρίδα του. Δεν θα χαθεί ποτέ η Ελλάδα μας.

Συγκλονισμένοι και με δάκρυα στα μάτια προσκυνούμε τον ιερό αυτό χώρο. Κατάρα και ανάθεμα σ’ αυτούς που αγαπάνε τον πόλεμο. Σαν Κύπριοι που βιώσαμε πριν 33 χρόνια περίπου τα ίδια προσευχόμαστε στο Θεό για την ανάπαυση των Ψυχών όλων αυτών των Ηρώων και γονατίζουμε μπροστά στην μεγάλη καρδιά και την

Δεν έχω κάποια πατριωτικά λόγια. Η συγκίνηση είναι δεδομένη. Συγχαρητήρια θερμά για τον τρόπο που έχει παρουσιαστεί αυτό το ιστορικό γεγονός. Η επίσκεψη στο μουσείο, ήταν μια άκρως συγκινησιακή εμπειρία!!

Με λένε Θωμαΐς και είμαι 12 ετών, ήρθα να δω αυτό το μουσείο εντελώς τυχαία…Ήταν συγκλονιστικό, στέκομαι εδώ στην τελευταία αίθουσα και σκέφτομαι το ποτάμι που σχηματίστηκε τότε απ΄ το φρικτό αίμα που αδίκως χύθηκε.

Συγκλονιστικό. Μνήμες, πόνος, τιμή κι ελπίδα σμίγουν ως θύμηση για το παρελθόν και προοπτική για το μέλλον. Εξαιρετικό μουσείο.

Η επίσκεψη στο Μουσείο των Καλαβρύτων λειτούργησε σαν να έπεσε μία αόρατη βόμβα μέσα μου, ταρακουνώντας όλο μου το είναι: με έκανε επαναβεβαιώσω μέσα μου την πίστη μου στα ιδανικά της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας και να ορκιστώ για μία ακόμα φορά: “ Ποτέ πια πόλεμος”.

Από το Gymnasium Michelstadt επισκεφθήκαμε σήμερα το μουσείο. Εμείς είμαστε οι απόγονοι αυτών των Γερμανών εγκληματιών – ντρεπόμαστε πολύ. Θα κάνουμε όλες τις προσπάθειές μας να μη ξαναγίνει ποτέ κάτι τέτοιο.

Οργή, θυμός, πόνος, θλίψη, εκδίκηση… Δεν μπορώ με λόγια να περιγράψω τα συναισθήματα που ένοιωσα βλέποντας όλους αυτούς τους ανθρώπους να σκοτώνονται τόσο άδικα…τόσο απάνθρωπα…Συγχαρητήρια για το καταπληκτικό μουσείο που κατάφερε να μας ευαισθητοποιήσει όλους και να μας κάνει έστω και για μια στιγμή να σκεφτούμε πόσο μας πόνεσαν οι

Γονατίζω ευλαβικά στον ιερό αυτό τόπο. Μικρό παιδί τότε έζησα τα γεγονότα σ΄ένα χωριό πολύ κοντά. ΔΕΝ ΞΕΧΑΣΑ!!

Όλα όσα είδα με συγκίνησαν. Με έκαναν να μισήσω ακόμα πιο πολύ αυτό το σήμα. Οι εικόνες και τα βίντεο με έκαναν να καταλάβω τι εστί πόλεμος! Σας αξίζει ένα μεγάλο Μπράβο! Σας ευχαριστούμε! Ένα σύνθημα μόνο: ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ. ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ.

Όλα όσα είδα με συγκίνησαν. Με έκαναν να μισήσω ακόμα πιο πολύ αυτό το σήμα.  Οι εικόνες και τα βίντεο με έκαναν να καταλάβω τι εστί πόλεμος! Σας αξίζει ένα μεγάλο Μπράβο! Σας ευχαριστούμε!  Ένα σύνθημα μόνο: ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ.  ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ.

Συγκλονιστικό! Αυτά είναι τα πραγματικά μαθήματα ιστορίας για τις νέες γενιές που ακολουθούν. Μπράβο στους δημιουργούς.

Με την εμπειρία της δημοσιογράφου που έχει επισκεφτεί αρκετά μουσεία. Σας συγχαίρω για την θαυμάσια δουλειά στο χώρο του Μουσείου. Σαν Ελληνίδα συγκλονίστηκα και οργίστηκα για τον άδικο χαμό των συμπατριωτών μας…

Σήμερα, 15-05-2010 ξανάζησα νοερά τη θυσία των μαρτυρικών Καλαβρύτων. Νοιώθω ιδιαίτερα υπερήφανος και ευλογημένος από το Θεό που διετέλεσα επί 8μηνο (1974-75) υπηρεσιακός δήμαρχος Καλαβρύτων, ως Πρωτοδίκης τότε Καλαβρύτων.